❤CHAPTER 2❤

12.7K 241 0
                                    

                             🌿 🌹🌿

JIN POV.

Tahimik lang akong nakamasid sa kabuoan ng kwarto. Malayong malayo ito sa dati kong tinutuluyan na unit sa U.S.A.

Well, I stayed there for almost 2 years for confidential reason.Umalis ako sa korea at doon tumira ng ilang taon dahil na rin sa gusto kong mapag-isa at maging malaya sa kamay nila.

Napabuntong hininga na lang ako habang naaalala ko ang isang pangyayari na pilit kong kinakalimutan.

Alam niyo ba yung pakiramdam na pinilit ka sa isang bagay na hindi mo naman gusto? Alam niyo ba yung pakiramdam na ipinamimigay ka nila kapalit ng kapangyarihan maari nilang matamo?Nakakainis  lang isipin na mismong pamilya ko pa ang nagtutulak sakin na gawin ang bagay na labag naman sa loob ko.

They forcing me to marry the man that I don't love. Hindi ako yung tipo ng tao na ipipilit ang isang bagay kung mali naman. Alam kong mali yun dahil unang una ay wala akong nararamdaman para sa lalaking ipapakasal sakin at pangalawa masyado pa akong bata ng mga panahong iyon.

Jeoneun yeol -yeoseot sal-i -eyo.

[I'm Sixteen years old]

At the very young age, gusto na nila akong magpakasal? Ano bang tingin nila sakin? Para lang akong laruan sa kanila at ganun na lang kadali sa kanilang ipamigay ako.

Naramdaman ko naman ang pagmamahal sakin nila Mommy at daddy pero hindi ko alam kung bakit nang magsimula akong magkaisip ay biglang nagbago ang pakikitungo sakin ni daddy.

I suddenly stop remembering those memories when I've heard my phone ringing.Kinuha ko na lang yun at hindi na inabala ang sariling tingnan kung sino ang tumawag.

"Hello?" Tanong ko sa kabilang linya.
Well nagulat ba kayo kung bakit marunong akong magtagalog?

Hindi naman mahirap matutunan yun.Tagalog language is my one of my favorite language.Hindi mahirap matutunan.

But I'm full korean that's why I can't help it but to speak in korean.Hindi naman maiiwasan iyon dahil iyon ang unang salitang aking natutunan.

"Chingu....tangshineun eodi-e isseosseoeyo" Tila natigilan  ako ng marinig ko ang tinig niya sa kabilang linya.

[Friend,where were you  did you go]

Napahigpit ang pagkakahawak ko sa phone ko dahil nararamdaman ko na ang panginginig ng kamay ko. I want to say something but I can't. Maybe because I'm scared.

"N-nagbabakasyon"Nakagat ko pa ang ibabang labi ko ng hindi ko maiwasang mautal habang nagsasalita.Napapikit na lang ako dahil pakiramdam ko ay naninikip ang paghinga ko. Ayokong mag alala sakin ang kaibigan ko.Mas mabuti na rin ang ganito na hindi niya alam kung nasan ako.

"But why aren't you answering my calls especially your brother.Gosh Jin! We're so worried.Where are you?"

" Umm,Don't worry about me.I'm okay. Wala naman nangyaring masama sakin." Ang tanging nasabi ko dahil hindi naman ako pwedeng magsabi ng pangalan ng lugar dahil baka ikapahamak pa nila iyon. Narinig ko naman ang pagbuntong hininga niya.

"It seems like you don't want anyone to know where are you but I understand my friend. Just take care of yourself okay?"

"Yeah, I'll take care of myself"Nakangiting sagot ko.

"Are you sure?Okay, Jal Itsuh"

"Jal itsuh....Chingu"

Ibinaba ko na ang phone ko ng matapos ang tawag. Ibinalik ko na  lang ulit iyon sa ibabaw ng  table.Inis na naupo ako sa kama habang magkasalubong ang kilay.

ACCIDENTALLY KIDNAPPED TO BE YOURS (C.O.M.P.L.E.T.E.D)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon