Bir önüme gelen kağıtlara birde Ji Yong'a baktım. Ona bir gülüş attım ve kağıtları elime aldım. Ji Yong bana korkmuşcasına bakıyordu. Daha sonrasında ise ayağa kalktım ve kağıtları yırtıp masaya fırlattım. Ji Yong mutlulukla bakıyordu ama Seung Hyun onun aksine fazla sinirliydi.
Ne hakkı vardı ya sinirlenmeye tam arkamı dönmüş giderken. Başkan seslendi;
"Jang Ash He KOVULDUN bana itaat etmeyen insanlarla çalışmam ben, söyle çıkışını yapsınlar"evet tahmin ettiğim gibi kovulmuştum ne güzel ya Ji'yi burda tek başına bırakamam ben olmaz, ama gururumu çiğneyerek bu adama yalvaramam. Ona doğru döndüm;
"İyi anlaşmalar" deyip odama yöneldim. Ah! keşke havalanmasaydım şimdi aptal gibi eşyalarımı kutuya koyuyordum. Arkamdan biri omzuma dokundu yerimde şıcradıktan sonra arkama döndüm;
"Ah seni korkuttum galiba özür dilerim"
Gelen Seungri idi bu adama bayılıyorum hem karizmatik hem çocuksu, hem yakışıklı hem tatlı düşüncelerime son veren onun bana sarılmasıydı. Burnuma gelen kokuyla mayışmıştım ama Ji Yong ile kıyaslarsam bu hiçbir şeydi. Bende kollarımı ona doladım. Galiba, gittiğim için bir vedaydı. Biz sarılırken bi ses bizi ayırdı.
"Galiba yanlış kişi için anlaşma sundum sana" başkan ve grup üyeleri buradaydı. Ji Yong bana sinirle bakınca bakışkarımı yere indirdim.
"Onunla mı sevgili olmak isterdin Ash" Seung Hyun bize alay edercesine bakıyordu. Ama umrumda değildi. Tek bildiğim onlar konuştukça Ji sinirleniyordu ve bu benim için iyi değildi. Seungri yüzünde utanç ve tebessümle odadan çıktıktan sonraherkes yavaş yavaş odadan ayrıldı ama Ji hâlâ bana bakıyordu.
"Görüşücez Ash bekle" dedi ve sinirle uzaklaştı itraf ediyorum bu adamdan korkuyordum. Odada bana ait birşey kalmayınca asansöre yönledim. Önünde gelip düğmeye bastım ve beklmeye başladım. Asansör zemin katta etkisiz hale gelmişti ve 5 dakika öyle kalmıştı yanımdaki insanlar sinirlenmeye başlamıştı sonunda asansör geldi. Kapı açılma sesiyle önüme döndüm. Ama bu manzara da neydi? Ji Yong resmen o kadınla öpüşüyordu. İçimdeki ince sızı ellerimin ve dizlerimin titremesine sebep oldu. Daha sonra dağılmış eşyalarım ve kendimi yerde buldum. Onlar ise başıma dikilmiş bana bakıyolardı. Şimdi farkettim bu "Zengin Hayat" onlarındı..(BUNU NEDEN YAPTIM BİLMİYORUM)
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın.