İçimde bulunan öfke ile arkamı döndüm yine burdaydı tam karşımda. Kwon Ji Yong. Ondan kurtulmak neden bu kadar zordu. Kurtuldum dediğim anda bile aslında hayatımda olmaya devam ediyordu. Boğazımda ki acıyı açıyı yok etmek için bir kaç kez sertçe yutkunup önüne geçtim,bütün siniri bileklerimde hissederken hızlıca göğsüne vurup ona baktım. Artık susmak istemiyordum.
"Hırs!Bir hırs uğruna hayatımı mahvettin!."
Yüzünde sadece boşluk vardı koca bir boşluk,ellerimi yavaşça indirip yüzünü inceledim.
"Neden? Bir insanın hayatını mahvetmek bu kadar basit miydi?"
Birkaç adım atıp merdivenin ilk basamağına oturdum,derin derin nefes almaya başlarken yanıma oturmuş ve elini sırtıma koymuştu. Dudaklarını aralayıp bana yaklaştı.
"Benim olmanı istedim ve oldun Ash. Her şey bu kadar basit. İstediğin kadar ben Seung Hyun'un karısıyım de. Sen tepeden tırnağa benimsin."
*** Seung Hyun anlatımından: Gözlerimi açtığımda hava yeni aydınlanıyordu. Alkolün verdiği baş ağrısı ile sızlanıp başımı tuttum ve beceriksiz bir şekilde ovmaya başladım. Kendime gelmeyi bekleyip yavaşça yattığım yerden doğruldum. Yataktan kalmak üzereyken yanımda duran gelinliğe baktım. İçimi tarif edilemez bir duygu kaplamıştı neyin nesiydi bu his? Gelinliğin üzerine bırakılmış kağıdı elime alıp yutkundum. Korkuyordum. Gözlerimi kısa süre tavana dikip tekrar kağıda çevirdim. "Elveda koruyucu meleğim bana olan güvenin geri gelene kadar ben burada olmayacağım kendine iyi bak." Kâğıda dökülen gözyaşları ağladığımın habercisiydi. Kâğıdı alıp göğsüme bastırdım ve hıçkırarak ağlamaya devam ettim. En son ne zaman bu kadar ağlamıştım? Canım en son ne zaman bu kadar yanmıştı. Bir süre sonra gözümde yaş kalmamıştı. Ben ona nasıl inanmamıştım, Ji Yong'un nasıl biri olduğunu bildiğim halde onu savunmasız bırakmıştım. Hızla ayağa kalkıp telefonu aramaya başladım. Etrafı o kadar dağıtmıştım ki burda insanı bulmak bile zordu. Kazağımın altında bulduğum telefonu hızla alıp sekreter Yung'u aradım eğer telefonu bir müddet daha açmazsa bu sinirle onu öldürecektim. Nihayet sesini duyduğumda derin bir nefes alıp ciddi ve tehditkar bir ruha büründüm.
"1 saat içinde Ash'ı bana bul eğer bulmaz isen kendine yeni bir iş bul."
Seung Hyun anlatımı son.
Bu olanlar için bir açıklama veya anlamlı sözler söylemek yerine hâlâ kendi egosunu tatmin edecek şeyler söylüyordu bana. Ellerimi yakasına getirip bir hışımla sıktım. İçimden çok şey söylemek geliyordu ama onun bencil ve iğrenç sıfatını gördükçe bir anlamı olmayacağını biliyordum kendimi yormanın bir anlamı olmayacaktı. Seungri'nin ise şimdiye kadar bizi rahatsız etmemesi Jiyong'un burda olduğunu bildiğini gösterirdi. Başımı olumsuz anlamda sallayıp ellerimi yakalarından çektim. Yüzüne bakmak istemiyordum dizlerimden destek alarak ayağa kalktım merdivenleri inmeye başlarken ne kadar yorgun olduğumu hissetmiştim. Son basamağa geldiğimde gözlerimi ona doğru çevirdim. Bu bakışı iyi biliyordum o kadar tanıdık geliyordu ki. Bana aşık olduğunu söylediği zaman böyle bakmıştı,ilk zamanlar... Yanaklarımda hissettiğim bu ıslaklık ağlıyor olamazdım onun karşısında böyle duramazdım. Ağlamamak için gözlerimi sıkı sıkı kapattım ama yardımcı olmamıştı. Aklıma beni ilk öptüğü an geldi. Öpüşünden sonra kulağıma eğilip Haru Haru parçasının kendine ait olan kısmını söylemişti. Şarkı aklımda çalmaya devam ederken gözlerimi açtım. Merdivenin son basamağına kadar gelmişti. Karşıma geçip bana baktığı an valizlerimi almış ve gitmek için hamle yapmıştım. Kolumu tutması ile yanımda duran aynadan ona baktım.
"Gitme Ash." Zorla bir yutkunmanın ardından titreyen sesim ile ona karşılık verdim.
"Bunu çok önceden söylemen gerekirdi. Sana olan aşkımı sen kendi ellerin ile sildin my king. Benim ait olduğum yer de kişi de belli." ༄
Kendine kurban diyen Ash,kimsenin suçu yok biliyor musun? O gözyaşlarının dökülmesi için kimseyi suçlayamazsın. Zihnin haklı. Tercih ettiğin hayat hoşuna gidiyordu. Bunlar cezası ödeyeceksin başka yolu yok.~Jang Ash He
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
