BÖLÜM 5/Esrarengiz Amca

690 190 64
                                    

Zil çalmıştı.O gün de okul bitmişti.Metin,montunu askılıktan aldı ve merdivenlerden aşağı inmeye başladı.Her ne kadar fark etyirmemeye çalışsa da sınıftakilerin ilgisinden sıkılmıştı.Herkesin onu dışlayacağını düşünse de sınıftakiler hep onun etrafına toplanmıştı.Tabii çoğu kızdı ve Metin onların amaçlarını çok iyi biliyordu.T.C. Kimlik Numarası'nı bir postit kağıdına yazıp Metin'in çantasının üstüne yapıştıranlar bile vardı.Metin hemen o kağıdı alıp yırttı ve çöpe attı.

Metin,4 yaşından 15 yaşına kadar yetimhanede büyümüştü.Annesiyle babasınıysa bir trafik kazasında kaybetmişti.Doğum günlerini bile hep yetimhanede kutlamıştı.Tam 11 yıl sonra bir amcası olduğunu öğrenmişti.Yaz tatilinin ortalarındaysa amcasının yanına taşınmıştı.

Amcası çok zengin bir adamdı.Bakkala bile uçakla gidecek kadar hem de...Ama Metin,amcasını pek sevmezdi.Amcası bekardı.Zaten günde 10 cümle ile hayatını devam ettiren böyle soğuk biriyle kim evlenirdi ki?

Amcası cidden sevilecek bir adam değildi.Metin,onun yanında yaşamaya başladığından beri amcasının hiç biriyle konuştuğunu görmemişti.Amcasıyla da zaten ne bir ev,ne de aş için kalıyordu.Ne de para...Zaten o amcasıyla kalmak da istemiyordu.Amcası onu istiyordu.Metin bunun nedenini bilmiyordu çünkü ikisinin de birbirine sevgi besler gibi bir görünümü yoktu.

Metin,okuldan dışarıya açılan kapıdan ağır ağır çıktı.Bir el omzuna vurunca Metin irkildi.Omzundaki elin sahibine baktı.Amcasıydı bu:

-"Hadisene,bugün gideriz eve inşallah!"

-"Tamam,geliyorum."

Metin gözlerini devirerek hızlı hızlı yolda yürümeye devam etti.Koruması,ona limuzinin arka kapısını açtı.Metin de limuzin bindi.

Korumasını çok severdi.Yazın saatlerce onunla sohbet ederdi.Adı Pelin'di.Ve evet,Metin'in koruması bir kadındı.9 yıl boyunca dövüş eğitimi almış,26 yaşında ve genç bir kadındı.Fakat amcası ona da davrandığı gibi,koruması Pelin'e de kötü davranıyordu.

-"Adnan,biraz daha hızlı sür!Yetişmem gereken bir yer var!" dedi Metin'in amcası direksiyonun başındaki adama bağırarak.

"Kim bilir nereye yetişecek beyefendi." diye geçirdi Metin içinden.Sonra amcası,Metin'e döndü:

-"Bugün eve geç kalabilirim.Eve geldiğimde uyanık olmayacaksın.Sen de beni haberdar et Pelin!" dedi suratında bir ifade olmadan.

-"Tamam efendim." dedi Pelin.

Metin şaşırmıştı.Amcası sadece yarım saatte tam 6 cümle kurmuştu.Amcası rekora doğru koşuyordu.

-"Anlaşıldı mı?" diye tekrarladı amcası.

"Anlaşıldı,tamam." dedi Metin ruhsuzca.

Aynı zamanda da amcasının kurduğu cümle sayısını sayıklıyordu."7" diye geçirdi aklından ve hızla yol almaya devam ettiler.

Gizemli KitapHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin