KALBİMİN SESİ (SonGün)

Bölüm 2

Çok lüks bir araba Songül'e hafifce vurmuş ve Songül yere düşmüştü.

Songül yerde bileğini ovarken arabadan uzun boylu birisi indi. "İyi misiniz?"

Songül:"Nasıl araba sürüyorsun sen ya?!"

Adam:"Kusura bakmayın ama siz birden önüme çıktınız."

Songül:"Bir de ben mi suçlu oldum!"

Adam:"Siz... oyuncu Songül Çelen değil misiniz?"

Songül:"Evet."

Adam:"Ben de Burak Çevik."

Songül:"Memnun oldum diyemeyeceğim." dedi bileğinin acısıyla kıvranırken.

Burak:"Bi hastaneye gidelim."

Songül:"Gerek yok." diyerek arabadan tutunarak ayağa kalktı. Bileği acıdığı için ayakta duramamıştı Burak belinden tuttu.

"Pek iyi görünmüyorsunuz. En iyisi hastaneye gidelim."

Songül başını salladı ve Burak'ın yardımıyla arabaya bindi. Doktor önemli bir şey olmadığını ufak bir burkulma olduğunu söylemişti.

Hastaneden çıkınca Burak Songül'ü eve bıraktı.

Burak:"Tekrar özür dilerim... geçmiş olsun."

Songül:"Teşekkürler."

Burak kartını uzattı. "Bir şeye ihtiyacınız olursa kartım."

Songül gülümseyerek kartı aldı.

Burak:"Şey... yanlış anlamazsanız numaranızı verir misiniz? Ayağınızın nasıl olduğunu sormak için ararım. İçim rahat etmez."

Songül:"Tamam." diyerek numarayı verdi ve iyi akşamlar diyerek eve girdi.

Burak gerçekten çok kibardı. Üstelik yakışıklıydı da. Songül "Off ne saçmalıyorum ben ya." diye kendine kızdı.

********
Sabah kızlar karavanda oturmuş sohbet ediyordu.

Meral:"Ee Eylül barıştınız mı? :)"

Eylül:"Barıştık. :) Kuzeniymiş o kız. Her şeyi anlattı. İşleri çok yoğunmuş o yüzden arayamamış."

Cemre:"Belliydi barışacağınız. :)"

Meral:"Aynen tahmin etmiştik. :)"

Songül dalmıştı.

Kader:"Songül... daldın gittin. Ne oldu?"

Songül:"H... hiç."

Eylül:"Kesin bir şey olmuş."

Meral:"Dün akşam ayrıldığımızda bir şey yoktu. Ne olduysa benden sonra olmuş. Dökül bakalım."

Songül:"Ya dün bana araba çarptı."