Bölüm 6

929 70 37
                                    

Burak ve Songül Songül'ün evine gelmişti.

Burak:"Bitanem ben bi eve uğrayıp gelsem?"

Songül:"Niye?"

Burak:"Ufak bir işim var."

Songül:"Tamam ama geç kalma. Bizimkiler gelir birazdan."

Burak:"Tamam güzelim." diyerek Songül'ün yanağına bir öpücük kondurdu ve evden çıktı.

Songül de aldığı atıştırmalıkları salondaki masaya koyup hazırlanmak için odaya gitti. Birkaç kıyafet denedikten sonra birine karar vermişti. Saçını da toplayıp içeri geçtiğinde kapı çalmıştı.

********Güney ve Burak hariç hepsi oturmuş sohbet ediyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

********
Güney ve Burak hariç hepsi oturmuş sohbet ediyordu.

Serkan:"Güney gelecek mi?"

Songül:"Gelecekti."

Eylül:"Grip olmuş ya gelmez belki."

Songül:"Öyleymiş de ben ısrar edince geleceğini söyledi."

O sırada kapı çalmıştı. Gelen Güney'di.

Songül:"Hoşgeldin. :) Bi an gelmeyeceksin sandım."

Güney:"Ya aslında gelmeyecektim ama çok ısrar ettin diye kıramadım."

Songül:"İyi yaptın. :) Gel hadi."

Serkan:"Oo kardeşim sen evden çıkar mıydın ya? :)"

Güney:"Çıktım işte."

Ali:"Sen de geldin bi Burak kaldı."

Songül:"Ya nerede kaldı ki. Ben bi arayım."

Songül Burak'ı aradığı sırada kapı çalmıştı. Songül kapıyı açtığında elinde bir demet çiçekle dikilen Burak'ı gördü.

Songül:"Burak. :)"

Burak:"Senin kadar güzel değiller ama

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Burak:"Senin kadar güzel değiller ama..."

Songül:"Çok sağol. :)" diyerek çiçekleri aldı.

KALBİMİN SESİ (SonGün)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin