Sabah Songül erkenden uyandı. Güney Songül'e sımsıkı sarılmış uyuyordu. Songül kalkmaya çalışsa da Güney'in kolları izin vermedi. Songül Güney'in kollarından kurtulup ayağa kalktı ve üstünü değiştirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hala Güney'e kırgındı. Onun uyanmasını beklemeden odadan çıkıp dışarı çıktı. Şu an yalnız kalmak istediği için kızları da çağırmamıştı.
Ağır adımlarla sahilde dolaşmaya başladı. Saat erken olduğu için etrafta pek kimse yoktu. Kumların üzerine oturup ayaklarını uzattığında ufak dalgalar usul usul ayağına çarpıyordu. Ayağına vuran soğuk su biraz ürpermesine neden olsa da bunu umursamadan uçsuz bucaksız durgun denizi izlemeye başladı.
Songül dalgın bir halde denizi seyretmeye dalmışken yanına birisinin oturduğunu hissetti. Güney olduğunu tahmin ettiği için dönüp bakmamıştı bile.
"Songül.."
Duyduğu sesle Songül şok olmuştu. Bu Burak'ın sesiydi. Şaşkınlıkla yana döndüğünde Burak'la gözgöze geldi.
"S.. sen.. senin ne işin var burda?!"
Burak:"Hasretine dayanamadım. :)" diye bir kahkaha attı.
Songül hızla ayağa kalkmıştı.
"Uzak dur benden."
Burak:"Neden.. kahramanın yanında yok diye korktun mu yoksa?... Sahi o nerde? Hani bir an bile bırakmıyordu seni?"
Songül:"Seni ilgilendirmez." diyerek arkasını dönüp bir iki adım atmıştı ki Burak kolundan tuttu.
Songül:"Bırak kolumu!" diye kolunu kurtarmaya çalışsa da başarılı olamamıştı.
Burak:"Hadi ama sen özlemedin mi beni? Çok pişmansın değil mi benimle değil de o adamla evlendiğine?"
Güney:"Bıraksana lan karımı!" diyerek Burak'ın yüzüne yumruğu geçirdi.
Burak yere düşerken Güney hızla Songül'ün elini tutup oradan uzaklaşmıştı.
Songül:"Bırak!" diyerek elini Güney'den kurtarınca Güney durmuştu.
Güney:"Ne oluyor Songül? Ne bu tavır?"
Songül:"Bağır çağır sonra da unut! Ne güzel ya!"
Güney derin bir nefes aldı. "Songül bak dün o kadar özür diledim uzatma artık."
Songül:"Ya durduk yere hiç suçum yokken bana bağırdın!"
Güney:"Çünkü o şerefsizi gördüğüm için sinirliydim.. sen de çok üstüme geldin."
Songül:"Ben mi üstüne geldim?"
Güney:"Songül bak defalarca özür dilememe rağmen hala aynı şeyleri söylüyorsun."
Songül sessiz kalıp kumların üstüne oturdu.
Güney hala Burak'a olan sinirini atamadığı için hızla konuştu.
