Güney Songül'ün gülerek Tarık'la konuştuğunu görünce sinirlenmişti.
"Songül..." dedi sakin görünmeye çalışarak. "Ne yapıyorsun?"
Songül:"Tarık'a senaryoyla ilgili bir şey gösteriyordum."
Güney:"İyi sen devam et o zaman. Ben Serkan'ın yanına gidiyorum." diyerek karavandan çıktığında Songül de çantasını alıp koşarak peşinden çıkmıştı.
Güney hızlı adımlarla arabaya ilerlerken Songül koşarak yetişti ve kolunu tuttu.
"Ya Güney bi dursana."
Güney:"Git sen devam et. Sohbetiniz yarım kaldı."
Songül:"Saçmalama Güney bir şey konuşuyorduk sadece. Ne var bunda?"
Güney:"Songül! Ben seni burda bekliyorum sen gitmiş elin adamıyla kahkahalar atarak konuşuyorsun!"
Mert'le Meral de gelmişti.
Meral:"Ne oluyor canısılar?"
Güney de Songül de bir şey dememişti.
Mert:"Oğlum ne oluyor? Niye bağırıyordun?"
Güney:"Yok bir şey abi.. ben dolaşacağım biraz."
Songül:"Güney bak gerçekten abartıyorsun."
Meral:"Ne olduğunu bize de anlatsanız."
Güney daha fazla dayanamamıştı. "Ne mi oluyor? Ben burda gitmek için Songül'ü beklerken o gitmiş karavanda Tarık beyle sohbet ediyor.!"
Songül:"Ya sohbet değil. Niye anlamıyorsun?"
Mert:"Oğlum kız hamile bi sakin ol. Oturup sakince konuşalım."
Güney:"Geçin hadi arabaya. Serkan'a gidelim. Ayıp oldu çocuğa."
Arabaya bindiklerinde Güney de Songül de konuşmuyordu.
Meral:"Off bu ne böyle ya! Küsmek hiç yakışmıyor size."
Songül:"Ben küs değilim zaten. Ona söyle."
Güney bir şey dememişti.
Meral:"Ya Güney yapma şöyle. Bak bebişi de üzüyorsun Songül'ü de üzüyorsun."
Güney:"Tamam Meral sıkıntı yok." dese de Songül'e karşı tavırlıydı.
Nihayet Serkan'ın evine gelmişlerdi.
Güney:"Geçmiş olsun kardeşim." dedi koltuğa otururken.
Serkan:"Sağol kardeşim."
Mert:"Nasıl oldun?"
Serkan:"Cemre sağolsun çorba falan yaptı. Daha iyiyim şimdi."
Aras:"Gençler ben gideyim artık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİN SESİ (SonGün)
FanfictionDoğru bir karar vermek istiyorsan kalbinin sesini dinle. ❤