KALBİMİN SESİ (SonGün)

Bölüm 7

Eylül dolu dolu gözlerle arabadan inip Erdem'e doğru yürümeye başladı. Ali de ağır adımlarla peşinden gidiyordu.

Eylül:"Erdem!" diye bağırdı bütün öfkesiyle.

Erdem öylece kalmıştı. "Eylül..." derken yanındaki kızın elini bıraktı.

Eylül gözyaşlarıyla Erdem'e tokat attı. "Allah kahretsin seni!"

Erdem arkasından "Eylül..." diye bağırırken Eylül Ali'nin arabasına binmişti.

Eylül:"Ali ne olur gidelim buradan."

Ali başını sallayıp hızla gaza bastı.

Ali:"İyi misin?"

Eylül ağlayarak başını iki yana salladı. "Ben eve gitmek istemiyorum."

Ali:"Dışarı soğuk ama."

Eylül:"Ya beni kızlara bırakabilir misin?"

Ali:"Benim eve yaklaştık zaten. İstersen bir kahve içelim. Kendini toplayınca bırakırım kızlara."

Eylül:"Sana da yük oluyorum."

Ali:"Saçmalama ya böyle bi durumda yalnız bırakamam seni."

Eylül:"Sağol..."

Ali'nin evine gelmişlerdi. Ali hemen birer kahve yaptı.

Eylül:"Ellerine sağlık."

Ali:"Afiyet olsun."

O sırada Eylül'ün telefonu çalıyordu. Eylül baktığında Erdem'in aradığını gördü.

Eylül:"Hala ne yüzle arıyorsa!" diyerek telefonu kapattı.

Ali:"Dinlemeyecek misin onu?"

Eylül başını iki yana salladı. "Dinlemeyeceğim. Bu zamana kadar boşuna inandım ona. Zaten son zamanlarda iyice saçmalamaya başlamıştı."

Ali:"Niye?"

Eylül:"Ya çok saçma boşver."

Ali:"Söylesene Eylül."

Eylül:"Senden kıskanıyordu. Uzak durmamı falan söylüyordu."