Eylül ağlarken Ali de öfkeli bir halde yanında duruyordu.
Songül:"Eylül... bir şey mi oldu?"
Eylül:"Ali bey anlatsın neler yaptığını!"
Ali:"Ya yanlış anladın diyorum niye anlamıyorsun Eylül!"
Eylül:"Ben yanlış falan anlamadım her şey ortadaydı!"
Güney:"Ya bi sakin olun. Geçin içerde konuşalım."
Hep birlikte içeriye geçtiler. Ali Eylül'ün yanına oturacaktı ki Eylül bağırdı.
Eylül:"Oturma yanıma! Yoksa elimden bi kaza çıkacak Ali!"
Ali:"Aman ben de çok meraklıydım!"
Güney:"Tamam kardeşim geç şöyle otur sen."
Songül:"Anlatın bakalım ne oldu?"
Eylül Ali'ye öldürü bakışlar atıyordu. "Anlat hadi yaptığın pisliği!"
Ali:"Ya ben karavanda yalnızdım. Ayça geldi."
Songül:"Ayy yine mi şu kız!"
Ali:"Ayağı takılınca benim üstüme düştü. O sırada da Eylül gelince..."
Eylül:"Üstüne düşmüş! Ya resmen kucağındaydı kız!"
Ali:"Eylül düştü diyorum. Niye inanmıyorsun?!"
Songül:"Eylül... Ali doğru söylüyor olabilir."
Ali:"Doğru söylüyorum tabi."
Songül:"Sonuçta kızın nasıl biri olduğu belli. Bilerek takılmış gibi yapmıştır belki."
Güney:"Aşkım belki gerçekten düştü kız."
Songül:"Sus istersen Güney!"
Güney ağzına fermuar çekiyor gibi yaptı. "Tamam sustum aşkım."
Songül:"Eylül Ali'ye inan bence."
Eylül:"Öyle mi diyorsun?"
Songül:"Yani hani başka bir kız olsa tamam ama Ayça'dan bahsediyoruz sonuçta."
Eylül:"Haklısın galiba."
Ali:"Ya ben sabahtan beri anlatıyorum Songül'ün bir kere demesi yetti."
Güney:"Daha fazla konuşma istersen abiciğim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİN SESİ (SonGün)
FanfictionDoğru bir karar vermek istiyorsan kalbinin sesini dinle. ❤