Songül:"Alo..."
"Songül Çelen'le mi görüşüyorum?"
Songül:"E... evet benim."
"Songül Hanım Güney Bey şu an karakolda."
Songül:"Karakol da mı?! İyi mi peki?"
"Merak etmeyin durumu iyi."
Songül:"Tamam... geliyorum ben hemen."
Songül apar topar evden çıktı. Karakola giderken Ali'yi arayıp olanları anlatmıştı.
********
Güney nezarette oturmuş yan taraftaki Burak'a öldürücü bakışlar atıyordu.
O sırada Songül panikle içeri girdi.
Güney:"Songül..." diye ayağa kalkıp parmaklıklara geldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Songül:"İyi misin?" dedi Güney'in ellerini tutarak.
Güney:"İyiyim iyiyim."
Songül:"Çok korktum sana bir şey olacak diye."
Burak alaycı bir gülüş attı. "Aman ne büyük aşk! :)"
Güney:"Kapa çeneni lan!"
Songül:"Güney tamam boşver sen onu."
Komiser:"Güney Ertürk... çıkabilirsin." diyerek kapıyı açtı.
Burak:"Ben?"
Komiser:"Sizi savcılığa göndereceğiz."
Güney güldü. "Cezanı çek bakalım. :)"
Songül ile Güney elele oradan çıkarken Burak öfkeyle arkalarından bakıyordu.
Karakoldan çıkmışlardı.
Songül:"Güney... niye bana haber vermedin?"
Güney:"Aşkım haber versem göndermezdin ki."
O sırada Songül Güney'in yüzündeki yarayı görmüştü.
Songül:"Yüzüne ne oldu? O pislik mi yaptı?"
Güney:"Tek değildi ki? Adi herif korkup adamlarını topladı etrafına."
Songül:"Acıyor mu çok?"
Güney:"Biraz.."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİN SESİ (SonGün)
FanfictionDoğru bir karar vermek istiyorsan kalbinin sesini dinle. ❤
