KALBİMİN SESİ (SonGün)

Bölüm 25

SonGün:"Ne?!"

Yönetmen:"Maalesef..."

O sırada diğerleri de gelmişti.

Serkan:"Ne oldu Güney?"

Güney:"Diziden çıkarıldık evleneceğimiz için."

Eylül:"Ne?!"

Cemre:"Öyle şey mi olur ya?!"

Songül ağlamaklıydı.

Güney ise öfkelenmişti. "Hadi Songül gidelim."

Yönetmen:"Güney... gerçekten üzgünüm. Sizin gibi oyuncuları kaybetmek istemezdim ama şartlar bunu gerektiriyor."

Ali:"Ne saçma bir şart bu ya!"

Güney:"Ali tamam yapacak bir şey yok... Hadi Songül." diyerek Songül'ün elini sımsıkı tuttu ve oradan uzaklaştılar.

Bir banka oturmuşlardı.

Songül:"Resmen kovulduk." dedi gözünden yaşlar süzülürken.

Güney Songül'ün gözündeki yaşları sildi. "Ağlama ne olur... hep benim yüzümden oldu. Evlenelim diye tutturmasaydım bunlar olmayacaktı."

Songül:"Senin suçun yok ki. Onlar kaç yıllık emeğimizi hiçe saydılar.."

Güney Songül'ü göğsüne çekip ona sımsıkı sarıldı ve saçlarına bir öpücük kondurdu.

*******
Songül'ün evine gitmişlerdi.

Songül moral bozukluğuyla kendini koltuğa atmıştı. Güney de yanına oturup dizlerine başını koydu.

Güney:"Aşkım... üzme artık kendini. Dünyanın sonu değil ya."

Songül:"Öyle de o kadar emeğimiz boşa gitti Güney."

Güney:"Olsun üzülme sen." diye uzanıp Songül'ün yanağına bir öpücük kondurdu. "Gül artık ne olur ya."

Songül hafifce gülümsedi. "Ya üşüdüm ben bir battaniye getireyim." diye kalkıyordu ki Güney kolundan tuttu.

Güney:"Ben ısıtırım seni. ;)"

Songül:"Güneey."

Songül içerden battaniye alıp salona dönmüştü. Güney o gelene kadar televizyonda bir film açmış ve uzanıp izlemeye başlamıştı.

Songül de kanepenin ucuna oturup battaneyeyi üstlerine örttü.

Güney yana çekilip Songül'e yer açtı. "Gelsene aşkım."

Songül:"Nasıl sığalım Güney... İyi böyle."

Güney:"Ya sığarız gelsene."

Songül:"Yok yok uzan sen."

Güney:"İlla gıdıkla diyorsun yani." diyerek Songül'ü kolundan tutup kendine çekti ve gıdıklamaya başladı.

Songül kahkahalar atarken bir yandan da kanepeden düşmemek için Güney'e tutunuyordu.