KALBİMİN SESİ (SonGün)

Bölüm 5

Songül:"Şey... çok ani oldu."

Güney:"Hayırlı olsun. Ben rahatsız etmeyim o zaman sizi." dedi buruk bir gülümsemeyle.

Songül:"Ya ne rahatsızlığı Güney otursana."

Güney:"Yok gideyim ben." diyerek dışarı çıktı.

Güney'in gözleri dolmuştu... utanmasa şu an oturup ağlayacaktı. Songül gözünün önünde başka bir adamla sevgili olmuştu. Hem de Güney adamın doğru söylediğine inanmıyordu.

"Pardon resim çekinebilir miyiz?" sesiyle sıçradı. Genç bir kız resim çekinmek için telefonunu çıkarmış ona bakıyordu.

Güney:"T... tabi."

Kız resmi çektikten sonra teşekkür edip oradan uzaklaştı.

Güney'in şu an tek istediği insanlardan uzaklaşıp evinde kafa dinlemekti. Bu yüzden hemen evinin yolunu tuttu.

*******
Güney gidince Songül gerilmişti.

Burak:"Düşünceli çocukmuş partnerin. :)"

Songül:"Öyledir. Ama ayıp oldu."

Burak:"Bir şey olmaz. Yakın arkadaşmışsınız sonuçta. Anlayış gösterir."

Songül:"Yani."

Burak kalkıp Songülün yanına oturmuştu ki Songül'ün telefonu çaldı.

Songül:"Alo Eylül."

Eylül:"Kızım niye aramıyorsun? Meraktan çatladık kızlarla. Konuştun mu Burak'la?"

Songül:"Bi sakin ol. Konuştuk... bi yanlış anlaşılmaymış. Sonra anlatırım."

Meral arkadan bağırdı. "Daha fazla bekleyemem ben. Hemen gel de anlat ne olur?!"

Eylül:"Aynen ya. Buraya gel hadi hepimiz buradayız."

Songül:"İyi tamam. Geliyorum."

Burak:"Ne oldu? Nereye gidiyorsun?"

Songül:"Ya kızlar Eylül'ün evinde toplanmış beni de çağırıyorlar. Çok ısrar ettiler."

Burak:"Tamam hadi ben bırakayım seni."

Songül ve Burak evden çıkmıştı. Eylül'ün evinin önüne geldiklerinde Songül "Sağol burada ineyim ben." diye gülümsedi.

Burak:"Önemli değil bitanem." diyerek Songül'ün yanağına bir öpücük kondurdu. "Sonra görüşürüz."

Songül gülümsedi. "Görüşürüz."

Meral kapıyı açar açmaz Songül'ü kolundan tutup içeri çekti.

Songül:"Kızım bi dur."

Meral:"Ya o resim neydi Songül?"