Bölüm 96

491 111 22
                                    

Sabah Songül Ömer'in sesine uyanmıştı. Ömer kendi kendine sesler çıkararak oynuyordu.

Songül gülerek yanağına bir öpücük kondurdu.

"Aşkım.. ne zaman uyandın sen?" diyerek Ömer'i kucağına aldı ve emzirdi. Daha sonra altını değiştirip yatağa oturttu.

Üstünü değiştirdikten sonra Ömer'i alıp odadan çıktı.

Songül 👇

Salona geldiğinde kanepede uyuyan Güney'i görmüştü

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Salona geldiğinde kanepede uyuyan Güney'i görmüştü. Güney boyu kanepeye sığmadığı için iki büklüm yatıyordu. Songül onu öyle görünce üzülse de bir şey yapmadan Ömer'le beraber mutfağa gitti. Ömer'i mama sandalyesine bırakıp kahvaltı hazırlamaya başlamıştı. Fakat Ömer mama sandalyesinde durmuyordu.

"Anneciğim bak mama hazırlıyorum.." dese de Ömer susmuyordu.

Songül mecburen Ömer'i kucağına aldı. Ömer kucağındayken kahvaltı hazırlamaya çalışıyordu. Bu durumda zorlansa da Güney'i kaldırıp yardım istemek istemiyordu.

Birden duyduğu "Oğlum.." sesiyle sıçrarken arkasını döndüğünde Güney'i gördü.

Güney'in kendisine bir şey dememesine bozulmuştu bu yüzden bir şey demeden işine devam ederken Güney yaklaşıp Ömer'in elini tuttu.

"Babacığım... Niye ağladın bakayım sen?" diyerek Ömer'in yüzünde kalan gözyaşını sildi. Songül'e bir şey demeden Ömer'i Songül'den aldı ve oynatmaya başladı. Ömer Güney'in yaptıklarına sesli bir şekilde gülüyordu.

Songül bu arada kahvaltıyı hazırlamıştı. Çayları doldurup masaya oturduğunda Güney hala oturmamış Ömer'le oynamaya devam ediyordu.

Songül:

"Otursana..."

Güney:

"Aç değilim." dedi soğuk bir sesle.

Songül:

"Rüyanda mı yedin Güney? Nasıl aç değilsin?"

Güney:

"Yemiycem Songül."

Songül:

"İyi Ömer'i ver o zaman. Ona yedireyim."

Güney:

"Ben yediririm." diyerek sandalyeye oturdu ve kucağındaki Ömer'e azar azar yemek yedirmeye başladı.

Kahvaltı boyunca ikisi de hiç konuşmamıştı. Kahvaltıdan sonra Songül masayı toplarken Güney Ömer'le beraber bahçeye çıkıp çimlere oturdu ve Ömer'i oyuncaklarıyla oynatmaya başladı.

Güney gülerek Ömer'le oynarken Songül de bahçeye çıkmıştı.

Songül:

"Altını değiştireceğim." deyip Ömer'i kucağına aldığında Ömer oyunu bırakmak istemediği için ağlamaya başlamıştı.

KALBİMİN SESİ (SonGün)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin