KALBİMİN SESİ (SonGün)

Bölüm 67

Songül sancıyla kıvranırken Meral hemen yanına koştu.

"Canısı... iyi misin?"

Songül gözlerini sımsıkı kapatmıştı.

"Çok sancım var Meral."

Meral: "Kızlar! Koşun!" dedi panikle.

Eylül ve Cemre hemen koşarak gelmişti.

Cemre: "Ne oluyor Meral?"

Eylül: "Songül! Ne oldu?!" diyerek hemen yanına oturdu ve elini tuttu.

Meral: "Sancısı varmış. Ne yapacağız?"

Cemre: "A.. ambulans... Ambulans çağıralım." diyerek hemen telefonunu çıkardı ve ambulans çağırdı.

Kızlar Songül'ün elini tutarken Songül ağlıyordu.

Eylül: "Derin derin nefes al canım."

Songül: "Bebeğim..." diye mırıldandı gözyaşları yanaklarından süzülürken.

Cemre: "Sakin ol bir şey olmayacak."

Meral: "Ya nerede kaldı bu ambulans?"

Eylül: "Güney'e haber verelim mi?"

Songül: "Sakın.. sakın söylemeyin ona. İstemiyorum onu."

Kader: "Ama bebeğin babası sonuçta.. bilmesi gerekmez mi?"

Songül: "İstemiyorum Kader!" derken tekrar artan sancıyla gözlerini kapattı.

Meral: "Üstüne gitmeyin... Tamam canısı söylemiyoruz sakin ol sen." diyerek Songül'ün saçlarını okşadı.

Nihayet ambulans gelmiş ve Songül'ü hastaneye götürmüşlerdi.

Doktor odada Songül'ü muayene ederken kızlar korkuyla koridorda bekliyordu.

Eylül: "Ya kızlar bebeğe bir şey olmaz değil mi?"

Cemre: "Olmaz inşallah."

Meral: "Ya doktor stresden uzak dur demiş Songül maşallah inada gibi sürekli stresli."

Eylül: "İyi de kız hamile. Bu kadar hassas olması çok normal."

Cemre: "Ya istemiyorum dedi ama biz yine de Güney'e söylesek mi?"

Meral: "Şimdi Güney'i görünce yine sinirlenir... Bebek için çok tehlikeli."

Kader: "Bence de."

Eylül: "Güney öğrenince çok kızacak ama bence de söylemeyelim. Bebeğin sağlığı söz konusu sonuçta."

*********
Güney: "Ben şimdiden çok özledim. Yapamam ki onsuz."

Serkan: "Biraz sabret kardeşim. Songül de senden ayrı kalamaz bence."

Güney: "Çok kızdı oğlum. Kolay kolay affetmez."