My Typical Imperfect You < Finished >

Chapter 15 : Got'cha!

Matapos ang sunod sunod na subject namin, finally uwian na rin.

Walang practise ngayon kaya maaga akong makakapagpahinga sa bahay. Makarelax man lang sa mga stress moments ko kanina.

Napansin ko sa harap ko si Enzo habang papalabas ng pinto.

Sinundan ko siya hanggang sa...

"Enzo! " tawag ko sa kanya. Nilingon naman niya ako. And this is the first time na hindi siya nakakunot noo dahil sa presence ko.

"Thanks nga pala kanina." sabi ko habang papalapit sa kanya.

"For a 6 pesos candy?" sarcastic na tanong nito.

Kumag na to. Nakakaasar.

Hindi nga iritable... mapang asar naman.

KUUHH! Ewan.

"Yes... for the candy." I smirkly said.

Nag smirk lang din ito saka pinagpatuloy ang paglalakad.

Hindi ko na rin siya tinawag ulit.

Minsan mabait... minsan ulul.

Diba, parang may pagka psychotic lang?

I continued walking. Excited na akong umuwi ng maaga. Para naman makapagrelax ako kahit papaano.

On my way papunta ng parking lot. Nakarinig naman ako ng isang oringinally remixed music mula sa isa sa mga kwarto.

Bawat daanan ko ay sinisilip ko sa bintana.

Lalo akong na-excite na makita yung pinagmumulan ng dahil sa remix na iyon.

AHA!

^o^

I was stunned looking at Enzo dance.

He's good, quite perfect dancer, I think.

Kahit na nakasilip lang ako sa bintana ay napagtiyagaan ko na.

Finally, I saw him dance.

Kaya naman pala ito ang group leader, kasi magaling din itong dancer.

Teka... akala ko ba Chacha ang gagawin nila?

So ibig sabihin lang talaga nito, hindi sila nakakuha ng kapalit nung kapartner ni Enzo.

 Eng-eng kasi...

Magpatihulog daw ba kasi sa stage...

So, sino tanga diba?

 AWW sama ko!

Kung modern kasi ang gagawing performance ng mga ito... malamang sa malamang ay pagsawaan sila ng mga estudyante.

Hindi na advisable na mag modern dance sila lalo na nung last program na ginanap ay modern din ang ginawa nila.

Ohh well... why do it concern me?

Nagkibit balikat ako. Nang makita kong tapos na si Enzo ay umalis na ako, baka mahuli pa ako. Mahirap nang matawag na spy.

Yun ohh.. parang Charlie's Angels ehh.. pero solo flight nga lang.

Naglakad na rin ako palayo ng may tumawag sa akin.

 "Gabriella..."

At dahil medyo mahangin... as i turn myself around, my silky long hair flipped itself in the air. Buti nalang hindi ito masyadong nagulo.

Tinignan ko lang siya... para siyang nabato pagkaharap ko sa kanya.

"Yeah?" pagkuha ko ng atensyon niyang parang wala pa ata sa sarili.