Chapter 31: The Bipolar

367 4 1
                                    

Hinintay kong lumingon ito... Kamukha lang pala!

Hayyss... ganon na ba ko kabaliw at pati dito dinadala siya ng isip ko??

Pambihira...

"AHH... sorry." dahil tuloy sa pagtingin ko dun, may nabangga pa kong babae.

"Sorry, miss." sabi ko looking at her with my wringkled forehead, parang pamilyar siya. Pero hindi, ano ba yan, napakabaliw ko na. Ganyan ba katindi ang spell mo Gabriella??

"Enzo??" tanong niya.

ASDFGHJKL???

"Gabby??" napakunot lalo ang noo ko. Babaeng babae ang itsura niya sa make up palang. Pinabahaginan ko siya ng tingin mula ulo hanggang paa. Pati ang lavender pink-halter top dress na suot niya ay bumagay sa makinis at maputi niyang kutis. 

"Ohhh.. ako nga, makatingin ka naman jan." parang nahihiya pa ito sa paraan ng pagtingin ko sa kanya. Tinignan niya pa mismo ang sariling kabuuan.

"Maganda ba??" ngingiti ngiti niyang tanong nang makita niya akong nakatingin sa damit niyang above the knees lang ang haba. Nakita niya ata yung malaking amazement ko sa kanya.

"Pwede na." pangaasar ko sa kanya para mawala ang kaba ko. She looks like the goddess of beauty, but even so she's a typical of anyone. Madaling mapansin sa isang event, may natatanging ganda.

Umismid ito, giving me that you're-so-mean look. Lalo akong nangiti ng marahan, then I pinched her cheeks with my both hands. Pumitlag ito at nagpupumiglas.

"AWW... masakit! Napaka-mean mo talaga." pagkasabi niyon hindi ko inexpect na gagayahin niya ang pagpisil ko sa pisngi niya sa akin.

Ngayon pareho na naming pisil pisil ang pisngi ng isa't isa.

"Let go." sabay diin niya ng pagkakapisil sa pisngi ko. Parang mapupunit na yung pisngi ko sa lakas ng kamay niya.

"You first." sabi ko habang nakikipagtagisan ng tingin sa kanya. Gusto ko man gayahin ang lakas ng pagkakapisil niya sa pisngi ko, naisip ko pa rin na babae siya at ayokong masaktan siya.

"No, you first." habang ganon pa din ang lakas ng pagkakapisil sa pisngi ko. Hindi siya marunong maawa... wahhh!

"Lady's first." sabi ko nang parang nawawalan na ng pakiramdam ang pisngi ko. Nginitian ko nalang siya kahit na masakit.

Pero nang hindi ko na talaga kaya yung pain, binitiwan ko na ang pisngi niya.

"HAH!" lalo pa nito diniinan ang pagpisil sa pisngi ko.

"AAAHH! Let go, masakit na."

And then sa wakas, she let go of my face. SInapo ko ang pisngi ko para damhin ng mukha ko ang init ng palad ko.

Tinignan ko naman si Gabby na parang nagpipigil ng tawa sa nakitang pamumula ng pisngi ko. GGAWWDDH! Brutal.

"You're brute." yun lang ang nasabi ko. Maski ako pinipigil ko din ang pagtawa. Nahahawa na kasi ako sa tawa niya na parang musika sa tenga ko. Parang maski ako ay naeengganyong tumawa pag naririnig ko siya.

"Hey, there you are." mahinhin na boses ang kumuha pareho ng pansin namin ni Gabriella. Nakatingin kami pareho sa mala dyosang papalapit sa amin.

She's somehow familyar. Ahhh!

"Yeah, mom. I was just talking to my friend here."

 "Yeah, we've met. Well, not officially. Hi, I'm Gabriella's mom, Enzo right??" the lady held her hand in front of me urging me not to be shy and shake hands with her.

My Typical Imperfect You < Finished >Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon