My Typical Imperfect You < Finished >

Chapter 38: Vacation's Over

"Heyy... it's just one of my stunts." pagpapaliwanag ko kay Enzo, now that we're in a hut.

Kanina'y kasama lang namin sila Andrei at Aimee sa hut na to. Pero nakaramdam ata sila ng awkwardness dahil sa hindi pagkibo ni Enzo kay nagpasya ang mga itong magpaalam at kunwari may pupuntahan.

Tinignan lang ako ni Enzo at mataman na tinitigan hanggang sa lumingon na ito ulit sa ibang direksyon.

Tampo na agad? Eh gusto ko nga lang ipakita sa kanya yung ganoon para maover come niya yung fears niya ehh.

"Hindi naman ako galit, kung yan ang iniisip mo." sa wakas, aba'y nagsalita ang istatuwang katabi ko. Muntik ko na talagang iwan at sabihan ng 'yung starfish nalang kakausapin ko, baka yun sumagot'.

"Ehh.. bakit ka tahimik?" tanong ko sa kanya. Naman diba, anu yon wala lang sa mood at biglang natahimik?

"I've just realize, how imperfect am I for you. How I wasn't suited to be you're boyfriend." bumuntung hininga nanaman ito at saka ako nilingon.

Papalit palit ang tingin niya sa mga pisngi ko, mga mata, at mga labi.

"Hindi ka man perfect... hindi ka man bagay sa akin or whatsoever mang negative na iniisip mo... pero ang puso ko sinasabing ikaw lang." I held his face, lock my eyes to his and gently moving closer to him. Ngayon magkatabi na kami.

He smiled.

"Alam mo ba kung bakit kita minahal??" seryosong tanong ni Enzo sa akin. I was so clueless kaya umiling lang ako.

"Bakit?" tanong ko as my forehead started to crumple.

"Ewan ko. Kaya ko nga sa'yo itinanong eh. I just don't know why." sagot niyang medyo nagpipigil ng tawa.

"Nak nampupu naman to! Napeke mo ko jan sa seryoso look mo na yan ahh." sabay hampas ko sa braso niya.

"Uhhg, bakit? Totoo naman ah. Hindi ko talaga alam nahuhulog na ko sa'yo. Pero mahal kita." tinignan niya ko ng seryoso. PInagmasdan niya ang mukha ko kaya naalala ko nanaman yung kagabi.

"Yon oohh. Kelan pa ba? Kailan ka pa patay na patay sa akin?" biro ko sa kanya. Naiilang nanaman kasi ako.

Who could blame me when your handsome prince charming look at you with this kind of brown eyes. Ahh so heart melting.

"Since the first time I saw you, I guess." seryoso niyang sabi.

Naman oohh.. spell kilig? A-K-O!

 Hindi nalang ako nagsalita, instead, I leaned my head onto his shoulder. I closed my eyes. Seems I get comfortable with the feeling of having him beside me. Sanay na kong narito siya sa tabi ko lagi kong masasamdalan.

*Flash

I automatically opened my eyes.

Nang tignan ko si Enzo, he's smiling while looking at his camera. He took a picture of us...

"IIIHH! Eto, sana sinabi mo. PO-pose naman ako eehh." sabay aktong hahablutin ang camera pero naitaas nito agad iyon at hindi ko na talaga maabot.

I gave him my death glare.

But he just smiled.

Bwisit talaga. Now that he's smiling baka hindi ko makuha lalo yung cam. AHA!

Tumalikod ako sa kanya, kunwari nagtatampo ako. Para tuloy akong bata. Ahh so what? HAHAHA.

"Psstt."

Nilingon ko siya.

Inakbayan niya ko sabay...