CHAPTER THREE
JAJA'S POV
Simula nang umalis sina Sehun sa bahay nila, linggo-linggo na akong pumupunta dun para makapaglinis at makapagwalis ng damo sa bakuran nila. Trip ko lang gawin to kasi, wala lang. Baka isang araw, bumalik sila.
I scoffed at the thought. Psh. KUNG BABALIK NGA.
Wala namang bagong nakatira dun kasi hindi naman nila ibinenta. Remember? Basta-basta nalang silang umalis, di ba? So ayun. Sabado nga ngayon at wala na kaming pasok kasi summer vacation na. Ibig sabihin pag Sabado, maglilinis ako sa bakuran nila. Sa bakuran lang, kasi naka-lock yung pinto ng mismong bahay at hindi ako makapasok sa loob. Alangan namang sirain ko pa talaga yung lock. Kaloka.
Nagpaalam na ako kay mama tsaka dire-diretso na sa bahay nila Sehun. Ilang metro lang ang layo nito mula sa amin.
Bukas na yung gate nang makarating ako dun pero hindi ko lang pinansin dahil baka may naglaro lang na mga bata at napagtripang pumasok sa bakuran nila.
Pakanta-kanta pa ako habang nagwawalis nang biglang mahagip ng mga mata ko na gumalaw yung lumang kurtina sa ikalawang palapag ng bahay! Natigil ako sa pagwawalis. Goosebumps. Watdafak. I admit, natakot ako. Imposible namang hangin yun kasi close lahat ng pwedeng pasukan ng hangin sa bahay nila!
Multo?! Pinamumugaran na ba ng multo at masasamang elemento ang bahay nila Sese?! Oh noes. T.T Tumindig ulit ang balahibo ko sa naisip. Multo? Pero imposible, eh! Alas dyes pa ng umaga!
Magnanakaw? Baka nga magnanakaw! Kahit umalis na sila Sehun, naiwan pa rin naman ang ibang gamit nila sa loob.
Naalarma ako sa naisip. Binitiwan ko yung walis-tingting at mabilis na tumakbo patungo sa pinto ng bahay.
Nanlaki ang mga mata ko when I turned the knob, and found out that it was surprisingly open!
HALUUH! BAKA NGA MAGNANAKAW ITETCH?!
Nagmamadali akong bumalik sa bakuran para kunin yung walis-tingting at kasali na rin yung dust pan. Pang-self defense lang mga dre. Mahirap na. XD
Dahan-dahan kong binuksan yung pinto. Clear. Walang tao. Pero halatang may tao talaga base sa ayos ng bahay.
Panandalian akong na-distract kasi after ten years, ngayon lang ulit ako nakapasok sa bahay na to. Iginiya ko ang mga mata ko sa paligid at nakita ang mga sulok nito kung saan parati kaming naglalaro ni Sese noon. Nakaka-miss. Pangalawang bahay ko to noon, eh.
Bumalik ako sa realidad nang makarinig ako ng mga yabag mula sa taas. Muli akong naging alerto at inakyat ang hagdan ng dahan-dahan.
(Charot. XD HAHA. Ang OA ni Jaja!)
Nakiramdam ako habang dahan-dahang naglalakad at nakahanda na ang nakataas na walis at dust pan baka sakaling dumating yung magnanakaw. Basta, just imagine James Bond's moves. Haha. Minus the gun. Wala ako nun. HahaLols. XD
