1.

10.4K 231 39
                                    

"Hé snotneus! Kijk uit waar je loopt!" zegt de jongen. Ik kijk op naar de persoon tegen wie ik net gebotst ben. Hij is ongeveer een kop groter en nogal kwaad. "Sorry" zeg ik. Ik botste tegen hem op weg naar de toiletten. Als ik verder wil gaan houd hij mij tegen.

"Wacht eens, ben jij niet de zoon van de directeur?". Oh Jezus. Daar begint het al. Ik maak me klaar voor een blauw oog terwijl ik knik. "Zo zo. Meneer perfectie. Ga je straks klikken bij je pappie?" Ik wend mijn blik af. Iedereen in de gang blijft staan.

Hij trekt me op aan mijn kraag en duwt me met mijn rug tegen de kluisjes. "Als je hier één woord over durft te zeggen, dan zwaait er wat! Begrepen?" Ik knik en mijn hoofd slaat naar achteren als hij zijn vuist laat neerkomen onder mijn oog.

"Hé gast, blijf af!" hoor ik. Zijn greep verzwakt en ik maak me los. Als ik opkijk zie ik Alexandra staan. Ze staat voor de jongen en staat tegen hem te schreeuwen. "Ben je wel goed bij je hoofd! Idioot! In het vervolg blijf je maar van hem af!" zoals ze staat te schreeuwen is het wel een beetje stil geworden.

De mensen op de gang lopen door of blijven staan om te horen. Als ze klaar is haalt de jongen zijn schouders op, haalt zijn hand door zijn haar en draait zich om. Alexandra neemt mijn hand vast. "Hé, is alles oké?" Ik glimlach en knik kort naar mijn beste vriendin.

"Wat moet ik zonder jou." zeg ik terwijl ik in een mislukte poging mijn haar probeer te herstellen. "Helemaal niets!" zegt ze opgewekt en ze trekt me mee naar de verpleegster. "Kom, daar moet ijs op!"

Als ik een uurtje of twee later de voordeur dichtsla is mam nog niet thuis. Alec is boven, ik hoor zijn muziek  door het huis denderen. Ik kijk rond en zie Dorothee voor haar laptop aan de keukentafel zitten. Op haar schoot zit Baxter, onze Siberische husky. Alec of Alexander is mijn oudere broer. Hij is twee jaar ouder en doet alsof hij daarom de baas is. We delen helaas samen een kamer.

De kamer naast die van ons is van Dorothee. Zij is een jaar jonger en zo irritant als het maar kan zijn. Mam en pap slapen op de tweede verdieping boven Dorothee's kamer. Op de tweede verdieping bevinden zich ook onze drie logeerkamers. Er is al enkele keren een discussie geweest, over dat we Alec in één van die logeerkamers doen en dan heeft hij zijn eigen kamer en ik ook.

Maar telkens weigeren mam en pap. Ik moet wel zeggen dat ik vrij goed met Alec overweg kan. Na Alexandra is hij de persoon bij wie ik altijd terecht kan. Maar hij kan ook een ongelooflijke pestkop zijn. Ik weet ook dat Alexandra een oogje op hem heeft. Gedver.

Alexandra kort ik meestal af met Lex of Lexa. Ze verhuisde op haar vijf jaar naar het leegstaande huis naast ons. We werden eerst buren, dan vrienden en tenslotte beste vrienden. We hebben elkaar technisch gezien al heel ons leven gekend.

Comment/like/share

Addicted to you (boyxboy) ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu