Addicted to you (boyxboy) ✔️

26.

Lucas p.o.v.
Ik ga met gekruiste armen voor hem staan. "Jij mag zelf kiezen. Of ik verlaat nu meteen je huis, en ik denk niet dat je vader dat zo graag zou willen, of je doet je ogen dicht en laat me doen."

Ik zie hem even twijfelen en hij heeft weer die angstige blik in zijn ogen. Dan sluit hij ze toch. Zijn hele lichaam is aan het trillen.

"Wat er ook gebeurt, je ogen blijven gesloten. Duidelijk?" Hij knikt. Ik ga naast hem zitten en neem zijn gezicht in mijn handen. Dan druk ik mijn lippen op zijn mond en kus hem. Lang.

Ik druk met mijn vingers tegen zijn kaken waardoor zijn mond automatisch open gaat. Mijn tong glijd naar binnen. Hij beweegt niet.

Al die tijd heeft hij zijn ogen gesloten gehouden. Dan trek ik terug. Ik heb zijn gezicht nog steeds vast. "Ogen open." zeg ik.

Hij opent ze en ik kijk in zijn ogen. Blauw en groenachtig bruin. Ik vind het prachtig. Zo blijf ik tien minuten zitten. Mijn handen die zijn gezicht vasthouden, zijn ogen opengesperd en ik die gefixeerd naar zijn ogen zit te kijken.

Dan beginnen zijn ogen te tranen.

Ik laat hem los en loop naar het raam. Ik doe deze open, haal een sigaretje uit mijn binnenzak en hou mijn aansteker ervoor.

"Stop! Niet roken hier!" Verbaasd draai ik me om.

Als mam en pap of Alec merken dat hier een rookluchtje hangt ben ik de klos. Hij kijkt me aan.

"En waarom zou ik naar jou luisteren? Ik doe wat ik wil. Wees blij dat ik überhaupt naar school ben gekomen." Nee, nee, nee, nee!

Ik loop naar hem toe en gris de aansteker uit zijn handen. "Lucas, please stop! Als mijn ouders of mijn broer erachter komen dat hier is gerookt zwaait er wat!"

"Voor jou." Pfffftt. "Ja, voor mij. Dan zwaait er wat voor mij. Dus doe die sigaret weg en kom naar beneden. Het eten is waarschijnlijk klaar." Hij snuift en kijkt me weer aan. Lang. Doordringend. Dan steekt hij uiteindelijk de sigaret toch weg. Samen lopen we naar beneden.

De rest van de avond verloopt zonder problemen.

Comment/like/share