40.

3.8K 145 29
                                    

Zodra hij 'go!' zegt schieten we in actie. Even later staan we allebei de ramen te poetsen. Lucas heeft al die tijd niets gezegd en niets gedaan. De rode blos op zijn wangen is niet verdwenen.

Eigenlijk vind ik het goed dat hij niets zegt. Nu kan ik zelf even nadenken. Want wat the fuck is er mis met mij?! Ik geef mezelf een mentale klap in het gezicht.

Sinds wanneer vind ik het leuk op gekust te worden door een jongen? Door Lucas nog wel. Gedvderdemme. Ik walg van mezelf. Begrijp me niet verkeerd, ik heb niets tegen homo's. Maar ik ben zelf gewoon geen homo. That's it.

Terug denken. Vond ik het leuk? Tuurlijk niet. Toch? Waarom ging ik er dan op in? Ik weet het niet. Ik snap mezelf niet. Ik voel me niet goed.

In mijn ooghoeken kijk ik naar Lucas. Oké, misschien helpt het als ik hem even beschrijf als een doodnormale jongen. Ik doe alsof ik hem niet ken, en vertel je gewoon wat ik voor me zie.

Ik zie een grote gast, met bruin haar dat perfect zit (nee, ik meen het, Lucas heeft fucking mooi haar). Twee bruine ogen. Een moedervlekje recht onder zijn linkeroor. Dikke spieren. Een glimlach die zegt: 'ik kan alle chickies krijgen die ik wil'.

"Hé, Lucas. Wat ben je nu eigenlijk?" Het was eruit voor ik er erg in heb. Ik ben zijn spelletjes beu. Zijn gezicht draait mijn kant op. "Hoe bedoel je?"

Ik slik. "Ik bedoel, wat ben je. Gay? Hetero? Bi? Wat ben je, man!" Hij wend zijn gezicht af. "Gaat je niets aan." Oh ja, echt wel!

Ik loop naar hem toe en ga voor hem staan. "Dat gaat me wel aan, aan gezien ÍK degene ben die er van ons tweeën het meest onder lijdt." Met zijn linkerhand duwt hij me weg.

"Vlieg op." Ik begin me kwaad te maken. "Wat wil je dan van mij! Wat in de wereld heb ik jou ooit misdaan! Zeg het me! Stilte, inderdaad. Ik heb niets gedaan! Altijd heb ik al je orders als een braaf hondje gevolgd! Nooit geprotesteerd!"

Nu kijkt hij me aan. "Omdat je de ballen er niet voor had om te protesteren! Nu is het heel de tijd Cerise dit Cerise dat, Cerise zus Cerise zo. Ik kan geen Cerise meer zien! Wat ik wil, is dat je uit haar buurt blijft!"

Ik probeer me één keer te herinneren dat ik ooit met Lucas over cerise heb gesproken. Lukt niet. "Waarom?! Waarom haat je haar zo erg? Wat heeft ze je ooit misdaan?!" Hij zwijgt.

De rest van de namiddag wordt er geen woord gezegd.

Comment/like/share/follow

Addicted to you (boyxboy) ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu