29.

3.9K 126 20
                                    

Na lang denken typ ik dit: "Hmm, ik ben helaas nogal druk. Een andere keer misschien?" Tevreden druk ik op de verzendknop.

De volgende ochtend op school wordt ik door Lucas tegengehouden als ik naar mijn kluisje loop. "Even wachten, sprinkhaan. Ik moet je spreken."

Lucas p.o.v.
Ik loop naast hem naar zijn kluisje als ik hem vraag: "Wie is dat meisje met de bril?"

Verbaasd kijkt hij me aan, maar als ik mijn blik afwend richt hij de zijne weer naar de grond. "Gewoon. Iemand." In stilte slenteren de verder.

"Hoezo, iemand? Wie is ze?" Hij reageert niet. We zijn aangekomen bij zijn kluisje en zonder te antwoorden doet hij het open en haalt hij zijn boeken eruit.

Gefrustreerd slaag ik met mijn vuist tegen het kluisje naast hem. "Ik vroeg je iets, verdomme!" De slag galmt door heel de gang.

Jackson is geschrokken. Hij doet alsof het niets is en kijkt me recht in de ogen. "Gewoon. Iemand." Arrogant loopt hij weg.

Wacht maar. Ik krijg hem wel.

Ik loop weg van Lucas en mijn hart bonst in mijn keel. Iets in me zegt dat ik een grote fout heb begaan, en dat ik spijt ga hebben. Maar een heel klein stemmetje zegt dat ik het goed heb gedaan. Een klein gevoel van triomf zorgt voor de scheve glimlach op mijn mond.

Ik neem mijn gsm en stuur naar Cerise: "Maar ik kan dit weekend wel. Wat dacht je van een film?" Bijna meteen krijg ik antwoord: "Ja, klinkt goed!"

Grijnzend steek ik mijn gsm weg. Nu is het mijn beurt om te lachen.

Comment/like/share

Addicted to you (boyxboy) ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu