Addicted to you (boyxboy) ✔️

2.

Ik zit op Lexa's kamer voor haar kaptafeltje op een bureaustoel. Ze is druk bezig met wat foundation op mijn gezicht te smeren. Vooral eigenlijk onder mijn oog, waar ze de blauwpaarse kleur probeert te camoufleren. Nadat ik zei dat ik niet naar huis durfde kwam ze met deze oplossing.

Even later is ze klaar. "Voilà! Niemand die nog iets ziet!" Tevreden duwt ze me voor de spiegel. Ik kijk en als ik eerlijk moet toegeven heeft ze het best wel goed gedaan. "Thanks Lex" zeg ik. Ik deuk een kus op haar wang en ga dan naar huis.

Als ik binnenkom zit iedereen aan tafel te eten. Baxter blaft en komt op me af gesprongen. "Hooo rustig baasje!" zeg ik en ik aai hem op zijn kop. "Jackson! Waar was je?" zegt pap en hij fronst even. Ook mam legt even haar vork neer. "Ik was bij Lexa. Niets om je druk over te maken dus. Ik ga naar boven." zeg ik en voordat ze kunnen antwoorden spurt ik naar boven.

"Jackson! Wil je niet eten?" Hoor ik mijn voeder roepen. "Geen honger!" schreeuw ik terug. Ik duw de deur van onze kamer open spring op mijn bed. Beneden hoor ik een stoel schuiven en even later komt Alec binnen.

"Hé, wat is dat, magie?" zegt hij en hij wijst naar mijn gezicht. "Zo zou je het kunnen noemen, maar eigenlijk heet ze Alexandra." zeg ik en ik knipoog naar hem. Hij komt naast me zitten en gaat met zijn hand langs mijn gezicht.

"Jax, je weet dat je dit niet moet doen. Kom gewoon naar mij! Ik zal ze wel eens mores leren!" Ik haal zijn hand van mijn gezicht en wend mijn hoofd af.

"Ik kan best mezelf verdedigen. Dat weet je. Deze was gewoon wat groot." zeg ik en ik doe ondertussen mijn pyjama aan. "Zal wel zijn, maar je kan het niet zomaar toestaan. Dit gebeurt niet vaak, Jax. Ga hem anders melden? Ik kom wel met je mee!"

Ik weet dat hij het goed bedoeld maar ik heb echt geen zin in meer gezeik. "Ik kan best mijn eigen mannetje staan. Je hoeft me niet langer te beschermen. En je hoeft ook niet langer mijn oorlogen voor me uit te vechten." zeg ik.

Ik kruip onder de dekens en knip het licht uit. "Maar Jax-" Ik onderbreek hem. "En je hoeft ook niet langer mijn oorlogen voor me uit te vechten." zeg ik met nadruk. Hij draait zich om en loopt naar beneden.

Comment/like/share