17.

4.4K 139 3
                                    

Met een rood hoofd verlaat ik het bureau van pap. Ik heb jullie het gesprek bespaard, en alle woede van pap maar meteen op mij genomen. Veel heb ik niet gezegd, buiten dat Lucas een vriend is.

Ik heb veel straffen gekregen. Zal ik ze weer eens opsommen? Met een mooi lijstje:
Ik heb/moet:
-huisarrest
- keukencorvee
- het gras maaien
-Lucas aan ze voorstellen. 

Dat laatste ga ik dus echt niet doen. Pap zei: "Als je die jongen in zo een korte tijd zo goed hebt leren kennen dat je er bij blijft slapen zonder iets te laten weten, dan wil ik die ook wel eens ontmoeten." Nu, in principe kent pap Lucas wel.

Hij heeft hem meteen in het schoolregister geopend en heeft zijn punten en gedrag uitvoerig bekeken. Nadeel voor mij: Lucas is een voorbeeldige leerling. Helaas.

Maar hij wil hem echt zo uitnodigen bij ons thuis enzo. Ik zal je even vertellen waarom ik niet graag heb dat Lucas (of leerlingen in het algemeen) niet bij mij naar huis komen. Mijn vader is de directeur. Dus je kan onmogelijk jezelf zijn. Ik bedoel, komaan, elk zelfrespecterend mens vloekt wel eens, heeft een minst favoriete leraar of een haat voor die ene leerling. Je begrijpt waarschijnlijk wel wat ik bedoel. Daardoor is het altijd vrij awkward als er mensen bij mij thuis komen.

Ondertussen ben ik terug naar de les gewandeld. Met een briefje van de directeur klop ik aan. De leraar laat me binnen en  ik ga zitten. In mijn rug voel ik Lexa's ogen branden.

Na de les maak ik weer zo snel mogelijk dat ik buiten sta. Ik neem een sprintje naar de toiletten en ga naar binnen. Zodra ik binnen ben heb ik zoveel spijt.
Zo. Veel. Spijt.

Comment/like/share

Addicted to you (boyxboy) ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu