Who are you?

24

زین وارد خونه ی اسکار شد و اسکار چمدون و از دستش گرفت

-من میارم... لطفا راحت باش

زین سری تکون داد چند قدم جلو رفت برگشت و دید لی لی وارد خونه نمیشه

لی لی: خب اسکار من فرشته ی مهربونم و به تو سپردم

اسکار لبخند زد
-بیشتر از جونم مراقبشم

لی لی رفت و زین احساس تنهایی میکرد

اسکار سمت زین رفت و دستش و روی شونه ی زین گذاشت
-شام خوردی؟؟

-گرسنه نیستم

-برای شام مرغ سوخاری خریدم... دوست داری؟

غذای مورد علاقه ی زین بود و نمی تونست ازش بگذره... اسکار بهتر از هر کسی تو دنیا زین کوچولوش و میشناخت.. زین هیچ وقت به غذا های مورد علاقش نه نمیگه

اسکار: تا تو دست هات و بشوری و اتاقت و ببینی من میز شام و میچینم

-ممنونم... واسه اینکه قبول کردی پیشت بمونم‌.‌.. نمی خوام مزاحمت بشم

-زی... تو مزاحم نیستی... هرگز... تو مثل خانواده ی منی

-چون با لیام عروسی کردم دلیل نمیشه یکی از    پین ها باشم

-این و نگفتم چون با لیام عروسی کردی‌‌... یعنی... میدونی من همیشه تنها بودم و الان یه هم خونه دارم... خانواده ها باهم زندگی میکنن نه؟!

-من هیچ وقت خانواده رو حس نکردم

-منم همین طور... من با لی لی و جف بزرگ شدم فقط هشت سالم بود که مادرم مرد

-متاسفم.. حتما دوستش داشتی

-اون دوستم نداشت... ولم کرد و رفت.. خودش و کشت حتی یه لحظه فکر نکرد منم آدمم.. حتی یک ثانیه فکر نکرد بدون اون چه بلایی سرم میاره

-کی؟؟

-بیخیال‌.. گذشته ها گذشته.. من اتاقت و حاضر کردم ببین خوشت میاد

اسکار دست زین و گرفت و چمدونش و با دست دیگش بلند کرد و سمت اتاق رفت

در اتاق و باز کرد و کنار وایساد تا زین بهش نگاه کنه

پرده های سفید و تخت شیری رنگ

کاناپه ی ساده ی سفید گوشه اتاق بود و کاغذ دیواری زمینه ی سفید داشت ولی طرح گل های طبیعی روشون بود

هوای اتاق بی نهایت خوب بود... اسکار حتی دستگاه تصفیه هوا هم گذاشته بود.. کپسول اکسیژن کنار تخت و هم فراموش نکرده بود

همه چیز مطابق سلیقه ی زین بود و زین باور      نمی کرد  چنین اتاق فوق العاده ای و یک پین براش آماده کرده باشه

-ممنونم... اینجا عالیه

اسکار با شوق خاصی جواب زین داد

-واقعا خوشت اومد... اوه خدا ممنونم زی.. به لباس های توی کمد نگاه کن... نمی دونم خوشت میاد یا نه  ؟! خب من میرم میز شام و حاضر کنم.. هر چیزی احتیاج داشتی بدون خجالت بهم بگو