Her Mystery Man

Chapter Thirty-Four

Busy ako sa pag-aayos ng shop ng tumunog ang CP ko.

Zeb Calling…

“Hey, kumusta na ang inaanak ko?” masayang bati nito sa kabilang linya.

“Sinong inaanak?” maang kong tanong.

“Eh sino pa? Kundi yang nasa tiyan mo.” Napahagalpak ako ng tawa sa sagot niya. Haha! Sineryoso niya pala yung text ko.

“Bruha, hindi totoo?” naiirita nitong tanong.

Tumawa lang ako.

“Ba’t di mo binawi agad? Sabagay okay na rin yun.” Seryoso nitong saad.

“Why?” napatigil ako sa pagtawa.

“I already told them about my gender preference.” Saad nito.

Natigilan ako.

“Are you okay?”

“Of course.” Tipid nitong sagot.

“Anong sinabi ni Tito?”

“He looked disappointed at first but he never said his disapproval. Ipinagtanggol pa niya ako kay Grandpa.”

“Alam niya na din? Kelan mo sinabi?”

“New Year’s Eve. Wala si Zach. Sa inyo ba siya nag-spend ng New Year?”

“Yeah, So, anong sinabi ng Lolo mo?”

I heard him sigh.

“Ayun siyempre tatanggalan daw ako ng mana. So what! Don’t worry Nics, alam mo namang matagal ko na tong napaghandaan. I don’t need their money.”

“Hmm, sabagay. Paano kang pinagtanggol ni Tito John?”

“Kasi sabi ni Grandpa, ‘You are tolerating him to be like this?’ tapos sinagot siya ni dad sabi niya ‘He is still my son, no matter who he is’ oh di ba bongga si Dad?” he chuckled.

“Aw, ang sweet naman ni Tito. Ayos na yun ang importante, tanggap ka ng Mommy at Daddy mo.”

“Yeah, kaya everybody happy. Hahaha! Ikaw kumusta naman kayo ni Zach? Madami ka ng utang na kwento sa kin ha!” I laughed.

“Wag ka ngang tumawa, pag nagkita tayo may interes pa yun.” Ingos nito.

“Paano naman mapapatungan ng interes ang kwento?” natatawang tanong ko.

“Siyempre ikukwento mo lahat pati bed scene niyong dalawa!”

Hahaha! We both laughed. Hanggang ibinaba na niya ang phone. Natatawa pa rin ako.

I heard gasps around the shop. May mga customers na pala kami.

“Nics! Is that you?”

Napanganga ako literally sa matangkad na lalaking kaharap ko. Kaya pala nakarinig ako ng exaggerated gasps ng mga tao sa shop. Andito pala ang sikat na basketball player na si Jeremy Lim. Classmate ko siya ng ilang subjects nung first year college ako.

“Hey, Jeremy!” Inabot ko ang palad niyang nakalahad.

“Glad to see you again! Your shop?” he asked looking around. I saw some people taking pictures of him.

“Yeah!” nakangiting sagot ko.

“You’re into music pala.” He said smiling. Tumango naman ako.

“Napadaan lang ako then I saw you. I thought it would be good to say ‘Hi’ to an old friend.” Saad nito.

“Buti naalala mo pa ako?” biro ko.

Napatawa naman siya.

“Siyempre seatmate kaya tayo dati.”

“Eh, siyempre sikat ka na ngayon. Iba na!”

“Ako pa rin naman to eh!”

Nagtawanan kaming dalawa. I love his humility.

“Let’s go grab a coffee! Kuwentuhan lang sandali.” yaya nito. Siyempre pumayag ako. Once in a lifetime chance lang to.

“Pasensiya ka na ha.” Saad nito ng makapasok kami sa coffee shop. He is referring to some cameras na kumukuha ng pictures niya.

“Ayos lang! Basketball superstar ang kasama ko eh!” biro ko. Half-truth!

“Hindi naman!” tanggi nito.

“Anong hindi? Nakita mo ba yung mga kumukuha ng pictures sayo?”

 

“Kinuhanan lang ako ng pictures dahil maganda ang kasama ko.” Biro naman niya.

“Loko, baka magselos ang GF mo!” napabalita kasing may girlfriend siyang model.

“Hindi yun magagalit as long as it is taken in public place, wag lang sa loob ng hotel suite talagang magwawala siya!”

Nagtawanan kami sa biro niya. Sabagay nga naman.

“Ikaw siguradong manggagalaiti ang BF mo pag nakita niya ang pictures natin.”

Napatawa naman ako sa biro niya at naisip si Zach. Pero di pa naman kami eh.

“Bakit naman?” tanong ko na lang out of nowhere.

“Siyempre, gwapo ang kasama mo, he will be threatened!”

“Haha! Asa ka!”  biro ko.

“Bakit mas gwapo ba siya sa akin?”

Tiningnan ko naman siya mula ulo hanggang paa.

“Uhm…medyo!” Mas gwapo talaga si Zach. Spanish Mestizo yun eh. Ito namang si Jeremy half-chinese.

Napatawa naman siya.

We finished our snacks then parted ways after.