Out Of My Limit (voltooid)

-: 2 :-

Luke

Ik hoor haar vrolijk mijn zusje roepen en ik hoor haar de trap op lopen.Bijna direct komt er druk geklets en gelach uit de kamer van Mare.  Mijn kamer zit naast die van Mare en ik hoor vaak waar ze het over hebben. Het is vrij interessant en ik weet ondertussen veel over haar.

Ik wil naar ze toe, en haar zien. Ik wil dat ze van mij is maar ze vertelde me net dat ze iemand leuk vindt. Ik zucht, ik maak waarschijnlijk geen schijn van kans bij haar. De halve school zit achter haar aan. "Ik moet naar volleybaltraining, blijf je hier, ga je mee of ga je naar huis?" hoor ik Mare vragen. "Ik blijf hier wel, als dat kan. " zegt Lauren.

Yes, wij twee alleen thuis. Het maakt me niet uit als er niets gebeurt tussen ons straks, maar ik wil gewoon alleen met haar zijn. Ik hoor Mare en Lauren naar beneden lopen en afscheid nemen. "Tot zo." zegt Mare. "Tot zo, succes hé!" hoor ik Lauren antwoorden. De deur gaat dicht en ik hoor Laurens' lichte voetstappen door het huis.

Ik besluit om ook naar beneden te gaan, loop de trap af en ga de woonkamer in. Daar zit ze dan, de mooiste meid die ik ken. "Hi." zeg ik zachtjes. "Hi." zegt Lauren terug. Ze kijkt me even aan en glimlacht. "Wil je wat te drinken?" vraag ik terwijl ik naar de keuken loop. "Nee, hoor. Hoeft niet." zegt ze."Okay," mompel ik en nadat ik een flesje bier voor mezelf heb gepakt ga ik naast haar zitten op de bank.  "Nog wat te vertellen?" vraag ik, een beetje ongemakkelijk. Ze lacht even. "Nee, niet echt," zegt ze. Ik bijt op mijn lip wanneer je me aankijkt. "Jij?" vraagt Lauren. Ja, Lauren, ik heb wat te vertellen. Ik vind je al jaren lang zo ontzettend leuk! Maar goed, jij mij waarschijnlijk niet, of wel soms? "Nee, niks bijzonders," mompel ik dus maar. Dat was het begin van een ongemakkelijke stilte. "Aan het bier op de maandagmiddag?" vraagt Lauren dan met een grijnsje terwijl ze naar het flesje in mijn handen kijkt. "Breek de week," zeg ik met een lachje en Lauren giechelt lief.

Zonder dat het opvalt probeer ik steeds dichter naar haar toe te schuiven. Ondanks dat we al een lange tijd vrienden zijn, is het altijd een beetje ongemakkelijk als we alleen zijn. Toch vind ik het fijn. Alleen, met haar, hoe raar dat ook maar klinkt. Ik hoop altijd dat we closer worden, maar helaas heb ik daar tot nu toe nog geen geluk mee gehad.

 Onze stilte werd na een tijdje verbroken door Mare, die de deur open gooide.

"Training gaat niet door." zucht ze en ze ploft tussen ons in. "Huh, hoezo niet?" vraagt Lauren. "De coach is ziek en besloot dat pas 5 minuten voor de training in de groepsapp te zetten. We waren daar allemaal voor niets," mompelt Mare. Jammer, nu zit ik niet meer naast jou. Gelijk begint er een gesprek tussen jullie twee. Ik wou dat wij zulke gesprekken konden houden, alleen wij twee op mijn slaapkamer, en elkaar alles vertellen. Maar ik ben niet haar beste vriendin.

De meiden lopen na een poosje naar boven, en niet veel later volg ik ze. Ik loop naar mijn eigen kamer, en ik plof neer op mijn bed. Onbewust luister ik mee naar wat jullie elkaar te melden hebben. Het gaat vooral heel veel over jongens, voornamelijk over de nieuwe crush van Mare. Maar dan hoor ik Lauren ook benoemen op wie ze verliefd is, en ik word overspoeld met een golf van jaloezie terwijl ik luister naar wat ze zegt.