Lauren
Ik steek de sleutel in het slot van de deur van Mares huis. Ik draai hem om en maak de deur open. Ik hang mijn jas aan de kapstok. Ik loop de kamer binnen. Luke zat op de bank. "Hi." zeg ik. "Hey." zegt hij. Ik ga ook op de bank zitten, niet te dicht bij Luke, dat zou awkward worden. Ik voel me aangekeken. Het moet Luke wel zijn, verder is er niemand in de kamer.
Hij schuift dichterbij en legt zijn warme hand op mijn wang. "Wat is er gebeurd?" vraagt Luke bezorgd. "Oh, zit het er nog steeds?" vraag ik. Hij knikt. "Ach, mijn vader. Niks bijzonders." zeg ik. "Hallo, hij heeft je geslagen! Wel bijzonder!" zegt hij. "Nee, niet als je kijkt naar de andere dingen die hij gedaan heeft." zeg ik. Luke kijkt me vragend aan. "Ga je me ooit nog vertellen wat er speelt met je ouders?" vraagt hij. "Ja, dat ga ik echt nog wel doen, Luke. Ik heb het er gewoon niet graag over." zeg ik. Hij knikt. "Oké, maar als er iets is wil ik het weten, Lauren." zegt hij. "Komt god, Luke." zeg ik en ik staar voor me uit.
Luke kijk niet weg, hij blijft me recht aankijken, en hij haalt zijn hand ook niet van mijn wang. Hij schuift nog dichterbij. "Nog eens proberen." fluistert hij. Ik voel mezelf rood worden. Hij kijkt me nog eens aan en strijkt een pluk haar uit mijn gezicht. "Je hebt zulke mooie ogen," zegt hij. Ik word alleen maar roder, volgens mij, en ik breng mijn hoofd dichter bij die van hem. We zijn geconcentreerd op elkaar, totdat we, natuurlijk, onderbroken worden. "Ahw!" zegt Mare die ineens bij ons staat. Luke schrikt en schuift snel naar de andere kant van de bank toe. Beiden zijn we knalrood.
"Oh, fuck, nu heb ik het moment verpest. Ik ga zo weg, dan kunnen jullie doen wat jullie willen." zegt Mare. Luke kijkt me aan en grijnst even. Ik lach naar hem. "Maar mijn vraag was, of jullie vanavond mee gaan naar het zwembad. De hele groep gaat, om te vieren dat het vakantie is." zegt ze. Oh, ja. Het is meivakantie. "Ja, Tuurlijk." zeg ik. "Als jij gaat ga ik ook." zegt Luke. "Ja, dus?" vraagt Mare. We knikken allebei. Ik kan niet wachten tot ik Luke in zijn zwembroek zie. "Hoe laat?" vraag ik. "We verzamelen om zeven uur bij ons voor de deur," zegt Mare. "Oké, gezellig." zeg ik. Mare loopt weer weg en laat ons alleen achter. Ik durf Luke niet meer aan te kijken.
JE LEEST
Out Of My Limit (voltooid)
FanficBijna dagelijks ben ik bij mijn beste vriendin Mare, zij voelt als een zus, haar moeder voelt als tweede moeder en haar broer... Ja, eh.. Die vind ik al een tijdje leuk. Ik ben bang dat ik hem niet kan krijgen en dat Mare dat ook niet denderend zal...
