Lauren
"Kom, dan gaan we weer naar huis." zegt Luke na een lange tijd gewoon lekker gekletst te hebben met de rest. Ik knik en sta op, Luke vulgt mijn actie en samen lopen we naar de gang. "Oeh, wat gaan jullie doen?" roept Sofie ons na. "Neuken!" roept Luke. Ik schiet in de lach. "Nee, wij gaan. Tot morgen op school." zeg ik en we lopen de gang weer in."Doei, tot morgen!" hoor ik nog uit de kamer komen maar ik weet niet wie het zei. Luke pakt zijn vest en geeft hem aan mij. "Het zal wel weer koud zijn." zegt hij. Ik pak zijn vest aan. "Dank je." zeg ik en ik trek het vest aan. We lopen naar buiten.
"Fuck, het regent." zegt Luke zacht. "Oh, echt joh?" zeg ik droog en Luke lacht. Samen lopen we over straat. "Dus, jij hebt gezoend met iemand uit onze groep, hah?" vroeg hij. "Ik had het niet moeten zeggen." lach ik. "Vertel." zegt Luke. "We waren wat aan het kloten, en toen waren we ineens aan het zoenen, en dat ging hier en daar iets verder dan dat ik dat had verwacht. Ik weet ook niet waarom. Waarschijnlijk waren we aangeschoten of zo. Het is ook al een beste tijd geleden." leg ik uit. "Hoe lang?" Ik denk even na. "Ik denk een jaar..?" zeg ik. Luke grinnikt. "En wie was de gelukkige?" vraagt hij. Ik voelde mezelf rood worden. "Ashton." zeg ik zacht.
Luke
Ik moet zeggen, dat doet zeer. Mijn beste vriend heeft van alles gedaan met het meisje dat ik al jaren leuk vind. Ik voel niet alleen jaloezie, maar ook boosheid, aangezien Ashton er een jaar geleden ook echt wel van op de hoogte was van hoe ik me voelde over Lauren. "Daarna hebben we nooit meer wat gedaan, hoor." zegt ze. Ik grinnik. Gelukkig maar. "En voor wie uit onze groep heb je gevoelens gehad dan?" vraag ik nieuwsgierig, hopend dat ze mijn naam zou zeggen. "Nee, Luke, dat hoef je niet te weten. Ik vertel het je nog wel een keer." grinnikt Lauren en ik had zo'n antwoord al verwacht, toch vind ik het jammer.
In de verte horen we een keiharde donderslag. "Kut, nu gaat het onweren." zegt Lauren. "Fuck, dat is waar ook. Daar ben je bang voor." "Ja, sorry." zegt ze. "Geeft niets." "Ik ga zo goed slapen, door die onweer." zegt ze sarcastisch terwijl we het huis binnenstappen. "Als er iets is kom je maar naar me toe, hoor." zeg ik. "Is goed. Ik slaap in Mares bed, die is er toch niet." "Oké, welterusten." "Goodnight, Lukey." zei ze zacht en ze drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik glimlach en kijk haar na terwijl ze de trap op loopt.
Ik denk aan wat Lauren me vertelde. Over Ashton. Ik denk er te veel over. Ik kan het alleen niet loslaten. Het feit dat ik al die tijd al wacht op het juiste moment om haar te kussen, terwijl Ashton gewoon dronken kan worden en dan gaat het blijkbaar vanzelf, vind ik oneerlijk.
JE LEEST
Out Of My Limit (voltooid)
FanficBijna dagelijks ben ik bij mijn beste vriendin Mare, zij voelt als een zus, haar moeder voelt als tweede moeder en haar broer... Ja, eh.. Die vind ik al een tijdje leuk. Ik ben bang dat ik hem niet kan krijgen en dat Mare dat ook niet denderend zal...
