Lauren
Een paar weken later is het zo ver, ik ben ingetrokken in mijn nieuwe huisje. Het is erg dicht bij Mare en Lukes huis. Het is een klein appartement in een flatgebouw met een woonkamer, keuken, slaapkamer, badkamer en nog een extra lege kamer. Bijna alle spullen staan al, ik heb veel oude meubels van Liz gekregen. Ik ben net de laatste muur aan het verven, als de deurbel gaat. Ik leg de kwast neer en loop naar de deur. "Hi." zegt Luke, als ik de deur open heb gedaan. "Hey, Luke." zeg ik. "Ik dacht dat je misschien wat hulp kon gebruiken, dus.." zegt hij. "Ik ben eigenlijk bijna klaar, maar kom binnen." zeg ik en ik laat Luke binnen.
Samen verven we de laatste muur af. "Je hebt het mooi voor elkaar, hier." zegt Luke. "Klopt. Lekker alleen, geen last van jou." zeg ik en ik geef hem een duwtje. Hij lacht. "Lauren, eh, ik wil nog een keer zeggen dat het me spijt." zegt hij. Ik kijk hem vragend aan en trek een wenkbrauw op. "Weet je nog toen we laatst... Toen we elkaar tegen kwamen in de keuken, en dat ik je mee naar boven nam?" vraagt hij. Ik knik. "Sorry daar van." zegt hij. "Lukey, ik vond het niet erg, alleen ik voelde me schuldig tegenover Denise." zeg ik. Hij glimlacht even. "Maak je je daar maar geen zorgen over." zegt hij. Ik lach.
"Ga je echt helemaal alleen wonen? Ik zou dat niet kunnen." zegt Luke. "Ik vind het prettig om alleen te zijn. En bovendien, misschien krijg ik ooit weer een vriend en dan zal hij hier ook wel zijn. En jij mag natuurlijk ook komen wanneer je wilt." zeg ik. Hij glimlacht en geeft me een knuffel. "Mijn kleine Lauren woont op zichzelf." zegt hij. Ik glimlach. "Ik mis je nu al." zegt hij. "Hoezo?" vraag ik. "Jij bent altijd vrolijk! En wie moet ik nu midden in de nacht vanuit de keuken mee naar boven nemen?" vraagt hij. Ik lach. "Daar heb je een vriendin voor." zeg ik. "Ja, maar ik weet niet hoe lang dat nog duren gaat." zucht hij. Ik kijk hem vragend aan. "Ik heb gewoon de laatste tijd het gevoel alsof ze iets verbergt" zegt hij. "Ah, Luke, dat hoop ik niet. Het zal wel niet zo zijn, toch? Ze is zo blij met je," probeer ik hem te troosten. "Ja, okay, ik weet het niet. Er is gewoon iets anders." zegt Luke.
JE LEEST
Out Of My Limit (voltooid)
FanfictionBijna dagelijks ben ik bij mijn beste vriendin Mare, zij voelt als een zus, haar moeder voelt als tweede moeder en haar broer... Ja, eh.. Die vind ik al een tijdje leuk. Ik ben bang dat ik hem niet kan krijgen en dat Mare dat ook niet denderend zal...
