-: 35 :-

917 61 3
                                    


Lauren

Met zijn allen zitten we in de woonkamer. Mare en ik waren al vroeg wakker en hebben voor iedereen ontbijt gemaakt. Ik neem een slok water. "Dus, heeft iemand nog wat leuks te vertellen?" vraagt Julia om de stilte te verbreken. Lukes ogen schieten naar die van mij en ik verslik in mijn water. Sofie begint te lachen. Ik grinnik. "Nee, niets bijzonders." zeg ik. Sofie leunt naar me toe. "Niets bijzonders? Gebeurt het vaker?" fluistert ze. "Nee, Sofie, houd je kop. Niet iedereen hoeft het te weten." fluister ik terug.

Calum schraapt zijn keel. "Lauren. Ik wil Lukes uitzicht niet verpesten, maar je hebt nogal inkijk." zegt hij. Ik begin te lachen en trek de hals van mijn shirt een stuk omhoog. Luke wordt knalrood. Wat een schatje. Mare trekt me mee naar de keuken. "Wat was dat? Waarom keken jij en Luke elkaar zo aan toen Juul vroeg of iemand nog wat leuks heeft gedaan vannacht?" vraagt ze.

"Nee, er was niks." zeg ik en ik kijk naar mijn voeten. "Vertel!" zegt ze. "Nee!" protesteer ik. "Hebben jullie geneukt?" sist ze. "Nee, houd je kop." zeg ik. Luke komt de keuken binnen gelopen. "Alles nog goed hier?" vraagt hij. "Lucas Robert Hemmings!" roept Mare streng. Luke komt bij ons staan. "Wat is er?"  "Wat heb je met haar gedaan vannacht? Ze wil het niet zeggen." vraagt Mare. Luke grijnst. "Wil je dat echt horen?" vraagt hij. Ik schiet in de lach.

"Gadver." mompelt Mare. Luke kijkt me lachend aan. "Nee, serieus. Wat hebben jullie gedaan?" vraagt ze. "We hebben alleen.." begin ik. "Ik heb haar gezoend." onderbrak Luke mij. Ik glimlach naar hem. Mare grijnst als een gek. "Serieus?" vraagt ze. Ik knik. 'Yep." zeg ik. "Oehhh, en nu?" vraagt Mare. "Nu hebben we gezoend." merkt Luke droog op. "Ik vind het helemaal mooi." zegt ze en ze laat ons samen achter. "We kunnen het niet heel goed voor onzelf houden, of wel?" vraagt Luke me. Ik grinnik even. "Nee, dat lukt nog niet zo goed." zeg ik.

"Wat doe je vandaag?" vraagt Luke dan. "Ik ga zo eerst even douchen, dat in ieder geval. Daarna zie ik wel." zeg ik. "Mag ik mee?" vraagt Luke met een pruillip. "Luke," zucht ik en ik rol met mijn ogen. "Oke, oke, sorry," grinnikt hij. "Je bent verschrikkelijk," mompel ik en ik loop terug naar de woonkamer, naar de rest. Inmiddels is de stilte daar ook verbroken, gelukkig.

Out Of My Limit (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu