Out Of My Limit (voltooid)

-: 65 :-

Lauren

"Jij bent echt duizendmaal beter dan Denise." zegt Luke dan tegen me. Ik glimlach. "Fijn, anders deed ik wel echt iets verkeerd," zeg ik. Samen lopen we een cafe binnen, waar het lekker warm is. We zoeken een lekker plekje uit, en gaan zitten. Ik zit op de bank, Luke tegenover mij, op de stoel. Hij pakt mijn beide handen vast. "Lauren, ik heb een vraag." zegt hij dan. "En dat is?" vraag ik. "Je hebt toch niet al plannen op je verjaardag, of wel?" vraagt hij. "Eh, nee, niet per se. Misschien geef ik s'avond een feestje, als ik daar zin in heb." zeg ik. "Hoezo?" "Nou, eh, ik wil eigenlijk wel wat leuke dingen doen samen, maar dan moet je wel vrij zijn. Als je wilt natuurlijk." zegt Luke. "Ja, natuurlijk, ik wil niet liever." zeg ik en ik glimlach naar hem, ik verdien hem niet. "Oke, fijn. Dan ga ik bezig met plannen." "Plannen? Het is overmorgen al, he?" zeg ik. "Geen zorgen, lief," zegt Luke.

"Goeemiddag, wat kan ik voor jullie doen vandaag?" vraagt een lief uitziend meisje die bij ons aan tafel is komen te staan. "Eh, ik wil wel graag een verse muntthee.' zeg ik. "Voor mij een koffie graag, in de grootste maat die je hebt," zegt Luke en ik glimlach naar hem. "Helemaal goed. Hadden jullie er iets bij gewild?" vraagt het meisje. Luke en ik bestellen allebei een brownie. "Wat ga je plannen dan?" vraag ik, toch wel nieuwsgierig naar wat Luke in petto heeft. "Dat is een verassing, my love. Je gaat het vrijdag zien." zegt hij. Ik glimlach. 

"Moet ik het feestje anders een dag later geven? Dan hebben we de hele dag, voor wat je ook maar wil gaan doen." stel ik voor. Luke grijnst. "De hele dag gaan we wel nodig hebben," zegt hij met een knipoog. Ik rol mijn ogen. "Ik hoop niet dat dat het enige is wat je van plan bent." zeg ik. "Natuurlijk niet, geen zorgen. Dat was gewoon een inkoppertje." zegt Luke

. Inmiddels is onze bestelling bij ons gebracht. Luke neemt een slok koffie. "Weet je waar ik nieuwschierig naar ben?" vraagt hij. Ik kijk op. "Toen, weken geleden, in het klaslokaal. Ik probeerde erachter te komen wie je nou leuk vond, en je beschreef hem als 'out of my limit'. Ging dat over mij?" vraagt Luke. Ik knik. "Ja, natuurlijk. Ik vind je al minstens een jaar leuk, ik had dit zo echt nooit verwacht," zeg ik. Luke glimlacht naar me. "Ik ook niet. Het voelt onwerkelijk, maar ik ben zo blij."