Obsession and Possession (BXB) ✔ (UNDER REVISION)

Chapter Forty Nine

Hold on

"CYRENE!" I shout as I felt a so much fear. I saw Cyrene pointing a gun at Caius that kneeling now in the ground and covering our son. Caius looking at me while crying, my heart broke.

"What the hell are you trying to do, Cyrene?!" Sigaw ko habang nagdidilim na ang paningin,

She sweetly smiled at me. "Papatayin ko na sila tapos magsasama na tayo. Hindi ba't ang saya 'non?" What's happening to her?

"Are you crazy?!" I angrily shout as I walked towards her.

"Diyan ka lang! O mamamatay sila?!" She said and as she pointed the gun to Caius. Napatigil ako sa takot para sa pamilya ko.

"What's happening to you?!" I hissed. I saw her eyes tearing up and glared at me.

"You fucking happened! I gone crazy because of you! B-Bakit kasi sumama ka ulit sa kanya? Okay na tayo 'diba?"

Umiling ako. "Stop this Cyrene, I love my family."

She laughed at me while crying. "Family? Two daddy and a son?! Nakakadiri ang pamilya niyo!" Sigaw niya. I can see hurt in her eyes.

I sighed and looked softly at her. "Thank you, okay? Thank you for all the times you're there for me. I tried to fall for you but I just can't. Caius is my greatest love and--"

"No! I am just your greatest love and not anybody else. I owned you first! You're mine!"

Muling akong muling. "No, Cyrene. I am not yours and you never owned me. Sinabi ko na noong una, hanggang kapatid lang ang tingin ko sayo. Bakit hindi mo ba naiinitindihan iyon?"

"Kapatid?! Ayaw kong maging kapatid mo! Gusto ko ang pagmamahal mo! Gusto kong maging tayo! Bakit hindi mo din maintindihan 'yon? Mahal na mahal kita at alam ko namang mahal mo din ako bakit hindi ka na lang sumama sa akin?" Parang baliw niyang sabi. Nakaramdam ako ng pagkaawa habang nakatitig sa kanya, why so much love can be this so destructive? Nakikita ko ang sarili ko sa kanya noong mga panahong iniwan ako ni Caius.

"I'm sorry, Cyrene. I'm sorry--"

She pulled her hair as she cried harder. "Shut up! I don't need your sorry! I need your love!" 

Biglang bumaling ang tingin nito sa direksyon nina Caius. "At saan ka pupunta?!" Sigaw nito, nanlaki ang mata ko ng itutok nitong muli ang baril. Hindi ito pinansin ni Caius at naglakad muli papunta kay Andrea sa isang sulok habang ako naman ay tumakbo papunta kay Cyrene para agawin ang baril ngunit huli na ang lahat.

"NO!" Sigaw ko kasabay ng pagtulo ng luha ko, tumakbo ako papunta kay Caius ngunit kitang kita ko ang muling pagtama ng baril sa katawan niya. 

Nanigas ako sa kinatatayuan ko kasabay ng pagtigil ng mundo ko habang tinitignan ang pagbagsak ni Caius sa lupa.

"C-Caius!" Sigaw ko at muling tumakbo, lumuhod ako sa tabi niya at niyakap siya.

Nanginig ang labi ko. "Caius, h-hold on p-lease... Padating na ang ambulansya, w-wag ka munang p-pumikit.... N-nandito ako, w-wag mo k-kong iiwan..." Napahagulhol ako sa sobrang takot habang iniisip na mawawala siya sa buhay ko.

Naramdaman ko ang pagpisil niya sa kamay ko. "I-I l-love y-you... Mahinang sabi niya ngunit lalo lang ako umiyak.

"N-No! Wag mo kaming iiwan! Magpapakamatay talaga ako! Please, hold on!" Sigaw ko habang unti unting sumasara ang mata niya.