Marco's POV
"Everyone, Meeting adjourn" pagtatapos ko sa board meeting namin.
Isa isang naglabasan ang mga ka sosyo ko sa negosyo habang ako ay nagliligpit sa mga gamit na ginamit ko sa meeting.
"Bro, alam mo naba ang balita?" Sabi ni James habang nagliligpit din ng gamit niya.
"Anong balita?" Nagtataka kong tanong sa kanya.
"Hindi mo alam? Iba na daw ang CEO ng Lory Corporation may nagmana na daw nito dahil nagkasakit ang dating CEO." Sabi niya.
Ang galing talaga nito mangalap ng balita daig pa ang mga tsismosa sa kanto. Tsk
"So ano naman ngayon?" Walang pakialam kong sabi.
"Ano ba bro! Hahaha ang ganda daw ng bagong CEO sabi nila yun nalang kaya asawahin mo?" Natatawa niyang sabi.
"Nakita mo naba ang mukha ng sinasabi nilang CEO?" Tanong ko sa kanya habang palabas sa Meeting Room habang siya ay sumusunod sa akin.
"Ehh.... Wala pa." Sabi niya sabay kamot sa buhok niya
"Wala pa naman pala ehh. At kahit na sino yang CEO na yan hindi ko papalitan asawa ko uyy! Abno!" Sabi ko sabay pukpok sa ulo niya.
"Good morning Sir Raverstone and Sir James." Bati ng mga empleyado na nadadaanan namin.
Tinangoan ko lang sila at nag patuloy sa paglalakad papunta sa opisina.
"Sabi ko ehh! Pero alam mo bro sinearch ko yung bagong CEO walang impormasyong lumabas nagtataka nga si Crissa kung bakit walang lumalabas kahit isang info." Sabi niya.
"Bahala ka diyan! Wala akong pakialam." Sabi ko sabay bukas ng pinto papasok sa opisina ko.
"Hahaaa sige bro alis muna ako mag-papasama daw si Crissa sa Mall may bibilhin." Paalama niya sabay alis.
Pagkapasok ko sa opisina ay umupo agad ako sa sofa na nasa loob. Hays! Kumusta na kaya siya ngayon. Lage nalang ganito lage ko siyang naiisip.
Daniella's POV
"Ma'am! Mabuti at nandito na kayo si Ma'am Lory ho kasi inataki ng sakit niya kailangan na po natin siyang dalhin sa hospital" natatakot na sabi niya.
Hindi ko namalayan na nabitawan ko na pala ang bag ko at tumakbo papunta sa kwarto ni Mamita habang tumutulo ang luha sa mata ko.
"Mamita!" Sigaw ko habang papasok sa kwarto niya.
"H-ija, Da-nie-lla." Walang lakas niyang sabi habang namimilipit sa sakit.
"Mamita wag muna kayong mag-salita dadalhin ko kaya sa hospital." Natataranta kong sabi.
"H-ija, w-ag na. W-ag muna a-kong dal-hin sa Hos-pital di ko na k-aya." Nahihirapan niyang sabi.
Tumutulo ang luha ko sabay umiiling "Noooo Mamita I will bring you to the Hospital no matter what happen. Manang! Tumawag na ba kayo ng ambulansya?"
"Yes Ma'am, papun----
" Ma'am nandiyan na po ang ambulansya papasok na po ang mga nurse " singit ni Joselyn habang tumatakbo papasok.
"Mama what happen here?" Tanong ng anak ko na halatang bagong gising.
"Baby, listen to mama okay? Just go back to your room kasi kailangan naming dalhin ang lala mo sa Hospital."
Luminga-linga siya sa paligid "Why? What happen to lala mama? Is she sick?"
Hays. Paano ko ba to sasabihin sa kanya " later I will tell you what happen okay? Just go back to your room. Joselyn? Can you accompany Baby Heze papunta sa kwarto niya?"
"Yes, Ma'am" she answers politely
Palabas na si Mamita sa kwarto niya kaya sumunod na din ako palabas. Pagkasakay ni Mamita sa ambulance ay napag-disisyonan ko na doon na din sumakay.
Minutes passed ay nakarating na din kami sa Hospital. Everyone is busy.
"Nurse Nina Check the Vital Signs." Sabi nang doktor habang sinusuot ang kanyang lab gown.
"Bring the patient to the room." Sabi niya sa mga lalaking nurse.
Habang busyng-busy sila nandito ako sa upuan malalim ang iniisip. Lord, bumuhayin mo pa po si Mamita I can't lose her not now.
"Honey!"
"Daniella!"
"Honey! Anong nangyari kay Ma'am Lory? Tanong niya.
" inataki ng sakit niya. Pagkarating ko sa mansyon kanina ang ingay ng katulong, hindi ko alam kung bakit sila maingay dun ko lang nalaman ng tinanong ko si Joselyn. Hindi pa sana magpadala dito si Mamita buti nalang napilit ko." Hindi ko namalayan tumutulo na pala ang luha ko habang nag-sasalita
"Shhhh.... Tama na yan hija. Gagaling ang Mamita mo." Pang-aalo ni Tita Gina sa akin.
"I can't lose her tita, I can't lose you all. Kayo nalang ang meron ako." Umiiyak pa din ako habang sinasabi yun.
"Tahan na anak."
"Honey umuwi ka nalang kaya muna puntahan mo anak mo baka hinahanap ka na nun kami na bahala dito tapos mag bihis kana din dahil naka office attire ka pa ehh." Suhesiyon ni Jerick.
"Dito lang muna ako." Sagot ko sa kanya.
"Daniella, kami na nga muna ang bahala dito balik ka nalang mamaya kundi bukas ng maaga. Wag ka munang pumasok sa opisina bukas ako ng bahala mag sabi sa secretary mo."
"Sige, tawagan niyo ako kung ano ang problema dito at kung kumusta na si mamita." Sabi ko sabay tayo.
"Hatid na kita sa labas" sabi ni bakla.
--------------
Pagkarating sa bahay ay dumiretso na ako sa kwarto naabutan ko ang anak ko na naglalaro ng mga laruan niya sa baba ng kama.
"Baby, come hug your mama." Malambing kong sabi sa kanya.
"Mamaaaa!" Sabay yakap sa akin. "How was Lala mama? Is she okay now?
" i don't know baby." Malungkot kong sabi.
"Sana magiging okay na siya mama kasi ayaw kong malungkot ka ehh."
"Ang sweet ng baby ko."
"Mama ang baho muna maligo ka kaya muna."
"Awwweeiii my baby is so adorable. Okay maliligo na si mama. Go keep your toys and go to sleep dapat pag balik ko nakatulog kana ha."
"Okay mama" sabi niya sabay halik sa pisngi ko.
Pagkatapos maligo ay naabotan kong natutulog na ang anak ko. Hinalikan ko siya sa pisngi at humiga sa tabi niya.
Matutulog na sana ako ng naring ko ang ring tone ng cellphone ko.
From: Jerick
Honey, wala na siya. Wala na si Mamita.
Received 10:34pmNoooo! This is not happening. Hindi ako makapaniwala para akong binagsakan ng mabigat na bagay habang tumutulo ang luha ko.
Hi😘😘
Lovelots 💕💕
BINABASA MO ANG
My Abandoned Wife
RomanceIts been 4 years since they abandoned and disowned me. Its been 4 years since I live a life without the help of my family and my husband. I live with anger and hurt everytime I remembered how they crashed my heart into pieces. But that heartaches he...