Marco's POV
"Good morning sir!" Masiglang bati saakin ng guwardiya.
"Good morning." Simpleng tugon ko sa kanya.
Habang naglalakad ako sa may lobby may mga nakasalubong akong mga empleyado na bumabati sa akin nga magandang Umaga habang Ang tugon ko Naman sa Kanila ay ngiti Lang.
Nang makarating sa opisina ko pumunta ako sa table at sinimulang gawin Ang mga naiwan Kong trabaho kahapon. Kailangan na itong matapos dahil marami pa akong mga bagay na dapat atupagin. Bukas na Yung schedule Kong pumunta sa San Andres para icheck Yung construction Doon.
The reason why I build a branch in San Andres is because it is the place where my wife live when I abandoned her. I don't know where is she now. I am hoping na nandoon parin siya nakatira ng sa ganun mataas Yung chance na malapit ko na siyang Makita. I miss her, I really do. Hoping to see her as soon as possible.
Tok Tok Tok...
I heard a knocked on the door. "Come in." Sigaw ko.
"Good morning sir. Mamaya po sir may meeting ka po with Mr. Gerson at 2-4pm sa Vista Grand Restaurant after po noon wala ka na pong schedule na meeting ngayong araw. Bukas Naman po ay 10-11:30 may lunch meeting ka po with Mrs. Elizabeth. After that sir pagka alas dos ng hapon babyahe na po Tayo papuntang San Andres to check the construction of the building." Inform Niya saakin.
"Did you settle already the men who will coming with us?" I asked him.
"Yes po. Dadalhin po natin Yung tatlong body guards niyo." Sagot niya. " Sir baka gusto niyo pong mag chopper nalang Tayo tomorrow para mas mapadali Yung pagpunta natin doon or mas gusto niyo pong kotse nalang ang gagamitin?" Tanong Niya.
"Wag na, Yung sasakyan nalang ang gagamitin natin. Sa susunod nalang tayo gagamit ng chopper pag nagmamadali Tayo." Sagot ko.
"Sige sir, copy po. Alis na po ako." Paalam Niya.
"Sige." Maikli Kong sagot sa kanya.
Pinagpatuloy ko Ang ginagawa ko hanggang sa dumating na Yung oras na makipag meeting ako Kay Mr. Gerson.
------
Kinaumagahan maaga akong nagising dahil may trabaho pa akong Hindi natapos na kailangan ng taposin at may lunch meeting pa ako mamaya. Kinakailangan Kong ma clear Ang Gawain ko sa opisina dahil plano Kong mag stay Muna sa San Andres ng isang Gabi dahil gagabihin na kami Kung pipilitin naming umuwi didto sa Manila.
I arrived early at the office, konti palang Ang mga empleyado ko na nandoon dahil sa Ang aga pa. Usually Ang in talaga nila ay around 7:30 to 8 sa Umaga tapos ang out Naman ay 5pm sa hapon. Ngayon 6 palang pero may mga empleyado na akong pumasok may Hindi siguro natapos na trabaho kahapon Kaya maaga ngayon.
"Good morning sir. Aga natin ahh." Biro ng nasa information desk.
"Napaaga dahil may Hindi natapos gawin kahapon. Good morning din." Sagot ko sa kanya.
Iniwan ko na siya Doon at pumunta na sa opisina.
Kring.... Kring.... Kring....
"Yes?" Sagot ko sa secretary Kong tumatawag.
"Good morning sir. Papasok po ba kaayo ng maaga ngayon? Remind ko Lang po Yung lakad natin mamaya 2pm ng hapon sa San Andres." Sabi niya.
"Nandito na ako sa opisina. Pagpasok mo didto pakibilhan ako ng agahan di pa ako kumakain. Salamat." Utos ko sa kanya.
"Ayy hehehe nandiyan na po pala kayo?" Nahihiya niyang Sabi.
"Yes. Pero di pa matagal ng nakarating ako." Sagot ko.
"Sige sir papunta na po ako diyan bibilhan ko po kayo ng agahan Kay Manang Loring." Masaya niyang Sabi.
"Okay. Alam mo na Yung paborito ko. Bye na." Sabi ko sabay patay ng tawag.
Manang Loring has the most delicious food na natikman ko. Maliit Lang Yung karenderya Niya pero Ang dami niyang mga costumer dahil sa Sarap ng lasa ng niluluto Niya. I remembered the first time I ate in her karenderya. That was the time when Daniella brought me there. I did not expected that she ate in that kind of eatery. Imaging the very classy woman kumakain sa karenderyang walang kasiguraduhan Kong Malinis ba Ang mga niluluto. Pinilit pa nga Niya akong kumain Doon ehh dahil Hindi ko feel kumain Doon pero at the end nanalo siya. Habang kumakain kami Doon ko nalaman na dating katulong pala nila si Manang Loring. Manang Loring is so close to her, so as Daniella to Manang. Umalis daw si manang sa Kanila dahil gusto na nitong mag negosyo. Since then, every once a week pag may bakante akong oras Doon ako usually kumakain.
At firts, Manang hates me after she know what happened to her alaga. I explained everything to her. I admit I was at fault, but later on she understand. Ngayon pag pumupunta ako Doon humihingi talaga siya ng update Kay Daniella pero Kaya nga Wala akong maibigay sa kanya.
-----
"Sir ready na po Yung sasakyan nadoon na Rin po Yung mga body guards niyo." My secretary informed me."Mauna ka na Doon arange ko Lang gamit ko."
Time flies so fast. Ngayon nasa byahe na kami papunta sa San Andres. Plano Kong matulog ngayon sa byahe dahil mahigit 2 hrs. Yung byahe papuntang San Andres. This is a surprise visit, so the people there has no idea na pupunta ako. Total di Naman nila kilala Ang may ari ng tinatayo nilang building dahil di pa nila ako nakikita.
"Sir, gising na po nandito na Tayo." Gising saakin ng secretary ko.
"Anong oras na?" Tanong ko agad sa kanya.
"Quarter to five na sir." Sagot Niya.
"Aayusin ko Muna sarili ko Mauna ka ng lumabas susunod ako." Sabi ko.
Naglalakad kami papunta sa harap ng building kasama Ang mga tauhan ko. Everyone is working any minutes from now out na nila. Some notice my presence, but still they continue their work. Sa harap ng building ay isang park maraming Batang naglalaro.
"Hey! Mister are you the owner of this building?" Rinig Kong sigaw ng Batang feeling ko may kalayuan sa pwesto ko ngayon. Lilingunin ko na sana siya ng may tumawag saakin. It was the engineer.
"Sir Raverstone. Is this a surprise visit?" Masayang tanong ni Engineer.
"Sir!!! What's your name?" Rinig ko Naman sa batang sumigaw kanina. When I turned to confirm Kung ako ba Ang kinakausap Niya siya namang pagtalikod ng Bata kasama Ang nanay Niya, I guessed.
The posture is very familiar. May nag tulak saakin na puntahan Ang Bata at tingnan ang mukha ng nanay Niya pero bago nangyari Yun nabuksan na Ang pinto ng kotse ng driver nila.
A/N: I was busy lately sa school works kaya ngayon Lang naka pag update. Thank you for reading. Lovelots ❤️💜
BINABASA MO ANG
My Abandoned Wife
RomanceIts been 4 years since they abandoned and disowned me. Its been 4 years since I live a life without the help of my family and my husband. I live with anger and hurt everytime I remembered how they crashed my heart into pieces. But that heartaches he...