My Abandoned Wife

Chapter Fourteen

Daniella's POV

"Mommy! Look? Maybe that man is the owner of this building kasi ang dami niyang body guard ohh. Ang galing!" Masaya niyang Sabi habang tinuturo ang tao nasa may di kalayuan Kong saan  kami pumupwesto ngayon.

Paglingon ko ay parang binuhusan ako ng malamig na tubig. Di ko Alam Kung ano ang gagawin ko. Not now please, Hindi pa Sana ngayon ang aga pa.

Nakatulala ako habang tinitingnan siya. Gusto Kong maiyak. Bumalik lahat Yung sakit. Naremind saakin Ang ginawa Niya. But there's something in me na gusto siyang puntahan yakapin dahil ngayon, sa oras na Ito na feel ko Yung pagkamiss ko sa kanya. Pero nilabanan ko Ang feeling na Yun. Dapat Hindi ko Ito nafifeel ehh. I should come to him, shouting angrily towards him. Sumbatan siya sa mga ginawa Niya saakin. I want to burst out in front of him pero Hindi ngayon may tamang panahon para diyan.

"Hey! Mister are you the owner of this building?" Nagising ako sa pagkatulala ng marinig ko Ang sigaw ng anak ko. Kinabahan ako dahil akala ko tumakbo siya papunta Kay Marco, sa ama niya.

"Baby, don't shout you are in public." Nanginginig kong suway sa anak ko. For sure narinig ni Marco Ang sigaw niya di Niya Lang malingon dahil may dumating na lalaki.

"But mom, I just want to be friends with him." Sagot ng anak ko.

"Someday anak, magiging friends then kaayo ng Tao na Yan pero look at him. He is still talking to someone." I told him.

"Sir!!! What's your name?" Sigaw na Naman niya.

"Hezekiah! You aren't listening to your mommy! Let's go home." Galit Kong Sabi sa anak ko sabay hila sa kanya papunta sa sasakyan. "Manong buksan mo Yung pinto ng sasakyan." Utos ko sa driver namin.

"I hate what you did Heze. Did I teach you to do that kind of behavior? Where did you get that?" Galit ko paring Sabi sa anak ko. This is the first I got mad at him. Hindi ko gustong magalit sa kanya ng ganito pero Mali Ang ginawa Niya.

"Mommy sorry. I just want to be friends with him. Sorry Mommy Heze is not listening to you." Umiiyak na paumanhin ng anak ko. My heart turns in to soft. Naawa ako sa anak ko habang nakatingin sa kanya.

"Don't do it again baby. If you do it again I won't bring you there anymore. Do you want that to happen?" Mahinahon Kong tanong sa kanya.

"No mommy. Heze will now listen to you " nakangiti niyang Sabi saakin.

"Good! That's my boy." Sagot ko sa kanya habang nakangiti.

Nakatulog si Heze sa byahe namin pauwi sa mansyon. The moment we arrived at the mansion I bring him to his room. Nakatitig ako sa maamo niyang mukha sa mga pilik Mata niyang Kay Ganda, sa labi niyang Kay Ganda ng pagkaporma. Nangingiligid Ang luha ko habang pinagmamasdan siya. He deserves to see and know his father. He deserves a complete family.

Lord? Kaya ko bang bigyan siya ng kompletong Pamilya Kung Ang puso ko ay puno ng galit sa ama niya? Darating Yung time na hahanapin niya Ang ama niya Panginoon Sana Naman ay gabayan mo ako sa mga dapat Kong gawin at isagot sa kanya.

Pinunasan ko Ang luha ko at hinalikan siya sa noo. Bumaba ako at pumunta sa kusina para kumain na ng hapunan.

"Magandang Gabi ma'am. Tamang tama handa na po Ang dinner niyo." Sabi saakin ni Manang.

"Magandang Gabi manang. Tawagin mo Yung ibang mga kasambahay at sabay na tayong mag dinner." Utos ko sa kanya.

"Sige po ma'am." Sagot Niya.

My day indeed with a heavy heart. Sa kakaisip ko ay nakatulog ako ng maaga. Siguro sa puyat nga katawan  dahil sa mga ginagawa ko ngayong araw.
----
Kinaumagahan maaga akong nagising dahil sa kailangan ko pang iprepare Ang mga gamit ng anak. Tuwing Umaga ganito Ang mga ginagawa ko. Gusto Kong ako Ang gumawa nito sa anak ko ng sa Ganon mafeel Niya Yung pagmamahal ng isang Ina. Matapos Kung iprepare Ang gamit Niya ay pumunta ako sa kwarto Niya at ginising siya.

"Wake up baby." Gising ko sa kanya. Makalipas Ang ilang sandali ay gumising na siya. "Good morning baby Heze. How was your sleep?" Agaran Kong tanong sa kanya.

"Good morning Mommy. Heze sleep well." Sagot Niya.

"Really? That's good. Come on let's take a bath dahil papasok ka pa ngayon sa school." Sabi ko sa kanya.

"Mom? Can I turn back to the park later with Manong. I just want to play in the park and I promise you Mom I won't go in the construction site." Paalam Niya saakin.

"I will allow you but you need to do what you promised to me." Paniniguro ko sa kanya.

"Yes Mom! Thank you." Masigla niyang pasasalamat saakin.

"Come on let's take a bath na so that you can go to school early " Sabi ko.
-----
"Please be safe today, baby. If someone do something bad to you tell your teacher so that the teacher will call me and Mommy will be here, okay?" Bilin  ko sa kanya.

"Yes Mommy! Bye na po." Paalam Niya saakin sabay halik.

"Bye anak." Huling Sabi ko sakanya.

------
Alas dos na ng hapon pero Ang dami ko pang Hindi natapos na mga Gawain dito sa opisina. Namiss ko na ang anak ko. Kaya Lang di ko pweding Hindi Ito matapos ngayon dahil kinakailangan na Ito sa susunod na araw.

Kring... Kring... Kring...

"Yes Manong?" Sagot ko sa tawag ni Manong.

"Ma'am? Nakapagpaalam na ba Ito si Heze sa inyo na pupunta siya ng park ngayon?" Tanong Niya.

"Manong let's go na I have already told Mommy about this." Rinig Kung Sabi ng anak ko sa kabilang linya.

"Yes Manong, but please check him always do not leave your eyes off of him and don't allow him to go to the construction site. Thank you." Tugon ko Kay Manong.

"Sige ma'am. Bye na po dahil Ang kulit ni Heze dito gusto na niyang umalis agad." Sabi ni Manong.

"Sige po mag ingat kayo." Sabi ko sabay patay sa tawag.

A/N: another update na Naman dahil di ako tinamad mag sulat ngayon 😍🥰