My Abandoned Wife

Chapter Ten

Daniella's PO

Ilang taon na ba ang lumipas simula nung nawala na siya? Mahigit dalawang taon na siguro. Ang bilis ng panahon no? Parang kahapon lang tinitrain pa niya ako kung paano patakbuhin ang kompanya.  Ngayon? Wala na siya.

We continued our life without her. Palagi nalang ba ganito? Palagi nalang ba akon g iniiwan ng taong mahal ko? Ang sakit lang isipin na hindi ko siya matagal nakasama.

Pero     wala na siya nagsikap ako sa kompanya. I tried everything sa abot ng.      makakaya ko na pangalagaan ang kompanya dahil yun ang bilin sakin ni Mamita. Last year tumaas ang sale s ng Lory Corporation and the Board of Members are very proud to me. I know sino ang mas naging proud sa akin, yun ay si Mamita.

I've been to many places, doing business stuff. Nakakainis lang kasi para wala akong freedom. I cannot move easily kasi ayaw kong malaman nila ang itsura ko. Alam niyo kung bakit? Kasi natatakot pa rin ako, natatakot na baka mahanap nila ako.

Ang tagimik na ng mansiyon ni Mamita dahil kami nalang ng anak ko at mga katulong. Si Jerick at sila tita at tito minsan nalang nakaka-bisita sa mansion kasi busy sila sa business at trabaho niya sa Lory Corporation. Pero okay lang dahil hindi nila nalilimutan na kumustahin kami.

Malaki na rin si Heze nag-aaral na sa prestigious School. He is Grade 1 now. Pinili kong pumasok siya sa mamahaling Paaralan para safe ang security niya kasi baka bigla nalang magpakita ang ama niya. Pero ba't ba ako natatakot? Hindi naman nila alam ahh?

"Magandang hapon po Ma'am Dan." Bati saakin ng isa sa mga katulong.

"Nasundo na ba sa Heze sa School manang?" Tanong ko dito.

"Ahh opo maam nandun po sa likod naglalaro nong remote Control na laruan niya." Magalang niyang sagot

"Paki sabi na nandito na ako tapos sabihin mo sa ibang katulong na maghanda ng meryinda."

"Sige po ma'am." Sagot niya saka umalis.

Aakyat muna ako para magbihis. Paakyat na ako ng marinig ko ang boses ng anak ko.

"Mooommmmmyyyy." Sigaw ni Heze

"Stop running baby baka madapa ka." Alala kong sabi sa kanya.

Ngunit patuloy pa din siya tumatakbo kaya bumaba nalang ako sa hagdan baka mahulog pa siya kung aakyat pa siyang tumatakbo.

Pagkarating niya sakin ay niyakap ko siya ng mahigpit saka kumalas dahil hindi daw siya maka hinga.

"Alam mo mom I got three star today. Look!" Sabi niya sabay pakita sa kamay niyang may tatak na tatlong star.

"Ohh really? My baby is very smart. Then what do you want to have?" Masaya kong tanong.

"I don't need anything mom because I have everything you and my toys." Masaya niyang sabi.

"Sweet naman ng baby ko." Kinurot ko ang cheeks niya tsaka hinalikan.

I am glad kasi sa mura niyang edad alam na niya mag isip na kung ano ang tama. I love my son that I cannot afford to lose him. He is my life. Okay lang kahit lahat ng meron ako ngayon ay kunin basta wag lang ang anak ko dahil siya lang meron ako na di ko kayang ipamigay. Kung darating man ang panahon na magkikita sila ng ama niya hindi ko ipagkakait sa kanya na mkasama ito dahil may karapatan siyang makasama ang ama niya but not to the extent na parang kukunin na niya ang anak ko. Magkamatayan na wag lang niyang kunin sa piling ko ang anak ko dahil hindi ko kaya.

Sound selfish isn't it? Pero yun talaga ehh. Dapat niyang pagsisihan lahat ng ginawa niyang pagtaboy saakin. Pati na din ang mga magulang ko. Naiinagine ko pa lang ang ginawa nila saakin noon parang tinutusok-tusok ang puso ko ng maraming karayom.

Alam ko sa sarili ko na darating talaga ang araw na kinakatakutan ko. Yun ay ang pagkikita naming lahat. Honestly hindi pa ako handa. Hindi pa handang harapin ang mga taong nag dulot ng masakit na karanasan sa akin. Nag dulot ng masamang ala-ala saakin.

"Mom?"

"Yes baby?"

"What are you thinking?"  Nagtataka niyang tanong.

"Nothing baby. Come on go to the pool yaya prepared us meryinda. Do you want to have snack with mommy?"

"Yes po."

"Okay go there first I will just change my clothes because mommy is dirty na."

"Okay mom make it fast." Sabi niya sabay alis.

Ako naman ay umakyat na sa hagdan habang nag iisip kung ano ang magandang regalo para sa anak ko. Minsan nalang kasi kaming dalawa nagbobonding dahil busy ako sa work. Maybe we will go shopping? Na! Hindi yun papayag dahil boring daw. Nakakatawa talaga minsan ang anak ko dahil siya lang ata ang bata na ayaw mag shopping. Kadalasan sa mga bata ngayon gusto palaging nasa mall maglalaro sa arcade bumili ng mga laruan at iba.

Pagkatapos kong magbihis bumaba na agad ko baka nabagot na yumg anak ko sa kakahintay saakin ayaw pa naman nung naghihintay siya ng matagal ang baba ng pasensiya mana talaga sa ama niya. Ayssshhh ano ba naman yan nasama na naman sa usapan ang ama niya.

Krrriiiiinnnnggggg.....

"Yes?" Sagot ko sa tawag habang patuloy na bumababa sa hagdan.

"Hello ma'am. Ano po ma'am may pumunta po dito kanina gusto daw po ka niyang makausap naka business attire po baka tungkol po sa business ang sadya niya."

"Tapos anong sabi mo?"

"Sinabihan ko po na wala ka dahil maaga kang umuwi ngayon."

"Anong sabi niya?"

"Sabi niya wag nalang daw po sa susunod nalang po daw ka niya kakausapin."

"Sino kaya yun. Nagpakilala ba?" Taka kong tanong.

"James po pangalan niya pero di ko alam kung ano ang apelyido pangalan lang po ang sinabi niya."

Oh my ghad. Sabi ko sa sarili ko habang hawak hawak ang bibig. Posebli kayang malaman nila na ako ang bagong CEO ng Lory Corporation? Pero baka ibang James yung pumunta kanina sa company. Wag naman sana. Hindi pa ako handa.

"Hello mam?"

"Ahh yess? Tatawag ako mamaya sayo." Sabi ko sabay patay sa tawag.

Noooo. What should I do kung tama nga ang hinala ko?

"Ma'am Dan? Tinawag kana po ni Heze." Sabi ni Joselyn.

"Sige paki sabi na papunta na ako."

Natulala pa ako ng mga tatlong minuto tsaka nagpatuloy sa paglalakad papunta sa pool.

Hiiiiii?? It's been how many months ng hindi ako naka pag upload? I'm sorry nasira kasi phone ko.

Bye until next upload na naman.

God bless 😘😍