My Abandoned Wife

Chapter Two

Marco POV

"Bro! Nag iinum ka na naman ? Pang ilang bote mo na yan?" Tanong ni James sakin. Ano nanaman kaya ang ginawa nito sa bahay ko? Araw-araw nalang to narito wala namang dalang magandang impormasyon.

"Wala kang pakialam." Sabi ko habang di nakatingin sa kanya. "Kumusta may nakuha ka na bang impormasyon?" Tanong ko.

"I'm sorry bro pero ang hirap hanapin ni Daniella ilang taon na ba tayo nag hahanap? Mga apat na taon na. Ikaw kasi gago ka pinalayas mo eh! Pero malay mo darating ang panahon makikita nalang natin siya bigla diyan sa tabi-tabi."

"Don't give me false hope bro, hindi na talaga darating yun." Malungkot kung sabi "Ang tanga ko kasi eg hindi ako naniwala sa paliwanag niya mas pinaniwalaan ko pa yung babaeng yun! That girl is a bitch! " galit kung sabi.

"Wala ka nang magagawa diyan mas pinaniwalaan mo si Cassandra kaysa sa sarili mong asawa." Sagot niya

"Ang gago ko ang tanga kong tao!" Sabi ko sabay bato ng botelya "kumusta na kaya siya ngayon ? May kinakain kaya siya? Hindi kaya siya nahihirapan? Pati pamilya niya sising sisi sa nangyari hindi din nila alam kung saan hahanapin ang asawa ko."

"Yan kasi ang tanga mo! Picture lang pinaniwalaan mo agad ? Saan ang hustisya dun?" Sabi niya "Mabuti nalang sinabi sayo ni Jacob na mali yung nasa picture na wala silang ginawang masama ni Daniella." Patuloy niya

"Sabi din ni Jacob nung nag usap kami na may dapat daw sanang sabihin si Daniella sakanya magandang balita kaya siya nayakap ni Daniella, tapos hindi niya nasabi kasi baka uuwi na daw ako galing sa Company sa susunod nlang daw niya sasabihin."malungkot kung saad.

" kita muna? Lage kang iniisip ng asawa mo. Mahal na mahal ka talaga nun."

"Aahhhhrrrrgggg!" Sigaw ko

"Tama na yan bro alis na ako kasi hinihintay na ako ng asawa at anak ko." Paalam niya.

"Sige bro salamat sa pa punta kahit nakakrindi na yang mukha mo pa balik balik dito." Sagot ko sabay tapik sa balikat niya.

I watch James as he go outside our house. Mabuti pa siya masaya ng asawa at anak niya. If I'm not asshole maybe may anak na ako ngayon. In the passed four years my life is so miserable. Waking up in the morning without my wife beside me. Eating breakfast and dinner without her. I miss her so bad and hate myself big time.

Lasing na lasing na ako kaya hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Pagkagising ko naligo ako at nag bihis. Pagkababa ko nakita ko si manang na nag wawalis sa sala.

"Manang, may pupuntahan lang ho ako. Babalik din po ako agad mamaya."

"Osige iho, basta wag kalang pumunta sa Bar ha." Sabi niya

"Hindi ho manang. Kayo na po bahal dito, pag may mag hanap sakin sabihin niya lang may pinuntahan." Habilin ko sa kanya.

"Okay iho mag ingat ka."

Pagkaalis ko sa bahay pumunta ako sa lugar kung sana puno nga masaya naming alaala ni Daniella. Everytime I go here it lightened my mood. Lakas talaga ng tama nang babaeng yun saakin. I wish she is her beside me.

Before I go home I visited Daniella's Family. Baka may magandang balita akong makalap dun baka may alam na sila kung saan mahahanap si Daniella.

"Sir Marco Good evening po, pasok po kayo." Sabi ng yaya na bumukas ng Gate.

"Salamat, nandiyan ba sina mama at papa?" Tanong ko sakanya

"Ahh si Mr. And Ms. Bazar po ? Oo nandito ho sila nasa sala po nag uusap".

"Importante ba yng pinag uusapan nila?" Tanong ko

"Ewan ko lang po, puntahan niyo nalang."

"Osige, salamat."

"Walang anuman po"

Pagkapasok ko sa bahay nila Daniella bumungad saakin ang seryosong nag uusapang mga magulang niya.

"Good evening po mama at papa." Bati ko.

"Ohh Marco nice timing we have something to tell you" seryosong saad ni mama.

"What is it mama?" Tanong ko.

"Our investigator found some information about our daughter." Sabi niya

"Then? What information?" Kinakabahan kong tanong.

"Sabi ng imbestigador na aming kinuha may nakapag bigay daw sa kanya nang lead kung saan mahahanap si Daniella sa Probinsya ng San Andres ng pinuntahan daw niya wala na raw ron. She has one neighbor there pero hindi natanong ng imbestigador namin dahil wala na ring tao sa bahay na iyon." Paliwanag niya

"Wala na ba talagang paraan para mahanap siya?" Baka sakali kung tanong kay mama.

"Wala na nga eh. My investagator told me na puntahan daw namin yung bahay na tintirha ng anak ko sa San Andres. I don't know why he wants us to see the house of my daughter there pero napagdesisyonan din namin na puntahan para makita din namin ng mama niya kung ano ang pamumuhay niya sa San Andres." Sabi ni Papa

"Sasama ako sa inyu pa. Kailan ang punta niyo dun?" Tanong ko.

"Bukas ng alas sais para maka uwi din tayo agad." Sagot ni papa

"Okay I have to go. I will also call my secretary para magpaalam na di ako makakapasok bukas." Ako sabay tayo sa couch na inuupuan ko.

"Okay son take care. Have a good night." Si papa sabay takip na balikat ko.

"Bye son, Goodnight." Si mama sabay yakap sa akin.

--------

Kinabukasan maaga akong nagising at naligo hindi na ako naka pag almusal dahil nan rin sa wala akong gana.

Pagkarating ko sa bahay ng Pamilya ng asawa ko ready na sila mama, papa at ang sa tingin ko ang imbestigador ako nalang yata ang hinihintay nila.

"Good morning ma, pa." Bati ko

"Good morning too Marco." Si papa

"So let's go?" Tanong ni mama.

"Okay, tara na." Sagot ko

"Saan ka sasakay Marco? Do want to use your car or sumabay ka nalang saamin?"  Tanong ni papa

"I will use my car nalang pa susunod nalang ako sainyo." Sabi ko

"Let's go then" si mama

Sumakay ako sa sasakyan ko then I follow their car. Hindi masyadong traffic kaya nakarating din kami agad sa San Andres.

Pagkababa ko sa sasakyan may nakita kaming dalawang bahay may katamtaman ang laki at may maliit na barong-barong.

"Ma'am this is what the house that I told you yesterday itong maliit na barong-barong ay ang bahay na tinitirhan ng anak nyo in four years tapos itong isang bahay ay ang sinasabi kong kapit-bahay niya" paliwanag ng investigator.

AN: I never thought ganito kahirap magsulat nakakastress 😂😂 but it's okay.

Lovelots😘💕