My Abandoned Wife

Chapter Eleven

Marco's POV

James Calling.....

"Yes bro?" Bungad ko sa tawag niya.

Bakit kaya to napatawag ano na naman kaya ang balita nitong mokong nato.

"Bro? Pumunta ako kahapon sa Lory Corporation tapos ang malas lang bro wala yung CEO maaga daw umuwi tapos ang secretary lang yung naka usap ko. Sinabihan ko nalang na babalik ako sa susunod." Sabi niya

"Naku naman. Kailan ka babalik dun?" Tanong ko.

"HAHAHA ewan kaya lang parang di na talaga ako babalik dun ang layo tapos feeling ko din ayaw akong kausapin ng CEO."

"bakit bro? Makikipag partner ka sa kanila sa negosyo?" Tanong ko sa kanya.

"Yun Sana ang sadya ko Kaya Lang Wala daw ehh. Siguro wag nalang madami pa Naman diyang gusto maka partner ako sa negosyo. Sige bro ibababa ko natong tawag magmamaneho pa ako ng sasakyan pauwi sa bahay baka hinahanap na ako ng Asawa ko ang layo pa Naman dito." Pagtatapos Niya sa usapan namin.
"Sige bro mag ingat ka." Ako sabay patay ng tawag.

Anim. Anim na taon ng nakakalipas simula nung nangyaring masalimuot sa buhay ko. Hanggang ngayon nasasaktan pa rin ako. Nangungulila pa rin sa Presensiya at pagmamahal ng asawa ko. I have all the power to find her pero bakit di magawang mahanap ng mga tauhan ko Kung nasaan man siya ngayon. Ganyan ba siya kagaling magtago? Kasalan ko 'to ehh Kung di Lang ako naging g*go nakasama ko pa Sana siya ngayon. Siguro may anak na kami ngayon.

Inayos ko ang buhay ko. Hindi na ako masiyadong umiinon, natutulog na ako ng eksakto sa oras kumakain ng maayos ng sa ganun pag bumalik na ang Asawa ko malakas ako. Oo Alam ko na magkikita kami at gagawin ko ang lahat magsama Lang kami uli kahit anong pang hirap na pag dadaanan ko maibalik ko Lang siya saamin gagawin ko. Ganun ko siya kamahal na Hindi ko kayang Hindi siya mapapasaakin muli.

I have tried my very best to make my company more prosperous. I worked a lot. I even gained lots of profits, I was able to build so many branches worldwide. All the sadness and longing for the presence of my wife tinutuon ko sa pagpapalago ng negosyo ko.

There are so many ladies who wants me but I never payed attention to them. Not even once, because I promise to myself that my wife is the only woman I will pay all my attention. I became the richest business man in the Philippines and  third in the world. Despite all of my achievements I did not feel the true happiness. There's still a missing piece in my heart and I know my wife will be the only one who can complete it.

I was awaken with my deep thoughts by the knock on the door. "Come in." I said.
"Sir your meeting will about to start and all the Board members are already there, hinihintay ka nalang po nila." He said.

"Okay, tell them I'll be there in 10 minutes. Thank you." I answered.

I changed a lot. I learned to be polite to my employees. Because behind of my success they are the one who also worked for it.
I walked to the conference room where the meeting will be held. Today we will talk about the construction of our branch in the province of San Andres. The consultation of the place were already done all we need to do now is to start the construction and talk about it.

"Good morning Mr. Ravestone " sila sabay Tayo.

"Good morning everyone. You may now sit." Sabi ko sa kanila.

We started the meeting right after I asked them to sit down. The meeting last for about 2 hrs. Because we need to finalize the materials to be used and listen to the building proposal of our engineers and architects. The meeting ended so well. The construction will start by next week and I need to come there sometimes to check on the construction workers and all the people behind the construction of our new branch. I know I'm busy but I need to spend some time to visit the construction site.

Pagkatapos ng working hours ko ay umuwi agad ako sa bahay. Pagkuwi ko sa bahay I feel again the heaviness in my heart. This house is supposed to be lively. I supposed to arrived with gladness in my heart Kasi dapat maaabutan ko Yung asawa at anak ko na naglalaro, nagluluto o kahit ano. Pero Hindi mangyayari yun ngayon but soon I promised to myself darating din Yung sigla ng bahay na Ito at ang araw na Yun ay ang araw na Kung saan makakasama ko na Yung Asawa ko at bubuo kami ng Pamilya kasama ng mga bubuohin naming anak. Pag darating na ang araw na yun sisiguraduhin Kong aalagaan ko siya at ang magiging anak nami ng maayos. Ipaparamdam ko sa kanya ang mga bagay na di ko nagawa sa kanya noong magkasama pa kami. Pagkakatiwalaan ko siya higit pa sa pagtitiwala ko sa sarili ko.

I know I'm not perfect but I will try my best just to give her the life she deserved to have.

"Good evening sir, your dinner is already prepared hinihintay ka na po ng mama at papa mo sa dining table." Sabi ng katulong namin.

Di ko namalayan na nandito pala siya sa harapan ko. "Nandiyan sila mama at papa manang?" Hulat Kong tanong. I did not expect them to come here dahil minsan nalang nila akong dinadalw ngayon.

"Opo, mga anim na oras na po silang nandito." Sagot Niya.

"Sila Kang ba dalawa manang?" Tanong ko agad.

"Opo, may dala po silang mga maleta. Siguro dito  po sila magbabakasyon." Agaran niyang Sabi.

"Sige manang magbibihis Muna ako paki Sabi nalang Kila mama." Sabi ko sabay akyat sa hagdanan patungo sa kwarto ko.

After changing my clothes dali-dali akong bumaba para bation Ang MGA magulang ko. Namiss ko sila dahil di ko na sila nakikita mga higit isang taon na. I'm glad they planned to visit me here.

AN: hello po. Sorry ngayon pa naka pag update. Busy po ehh HEHEHE salamat sa paghihintay 😍 lovelots 💓