Karanlıktan gelen aşk !

Her şey güzel olacak

Gözlerimi zor da olsa açmaya çalıştığım da sanki bedenim beni dinlemiyor gibiydi. İlk başlar da bu durum beni korkut mazken ilerleyen zaman da anlamlandıramadığım bir telaş vücudumu yavaşça ele geçirmeye başlamış bir kaç dakika önce rahatça nefes alan ben nefes almakta zorlanır olmuştum. 

_ sakin olun ilkim hanım sesimi duyuyor musunuz ?

Bu tanımadığım ses de kimindi ? lanet olsun ben neredeydim neden bir türlü uyanamıyor gözlerimi açamıyordum.

_ evet aynen böyle yavaş, yavaş ve aralıklarla nefes alıp verin .

Beni yönlendiren kişinin kim olduğunu bilmesem de onun dediklerini takip ettikçe sakinleşmeye başlamış yeniden rahat bir nefes ala bilmiştim. 

Bir süre sonra odada bulunan kişilerin sayısı artmış sürekli birbirleriyle konuşur olmuşlardı. 

_ sizce neden hala tam olarak kendine gelemedi hocam ?

Yaşlı ve bilge adam öğrencilerine hafif bir gülümsemenin eşliğin de yavaşça açıklama yapıyor hastanın durumunu en başından açıklıyordu.

_ bakın çocuklar siz bu hastahane de stajyer doktor olarak daha yeni çalışmaya başladınız.

Anlıyorum çok ta heveslisiniz ama bu hasta son bir yıldır komadaydı. 

Hastahanemize ilk getirildiğin de onun yaşayacağına dair kimsenin umudu yoktu. Belki de onlarca ameliyat geçirdi.

Bazen benim bile umutlarımın söndüğü zamanlar oldu fakat genç  hastamız yaşamaktan asla vaz geçmedi en az benim kadar oda savaştı şimdiyse artık uyanma vakti ve inanın son bir yıldan sonra bu genç kızın uyanmasını benden çok isteyen yoktur dediğin de odada sinek uçsa kanat sesleri yankılanırdı. 

Dün sabahtan itibaren uyuması için verilen ilaçlar tamamen kesildi artık ilkimin uyanmasını ve herhangi bir kostimülasyon geçirmediği sürece tamamen kendine gelmesini bekliyoruz dediğin de odadaki herkesin yüzünü bir umut kaplamıştı.   

Beş saat sonra ...

Hadi artık güzel kızım neden bir türlü uyanamıyor sun ?

Yaşlı doktor hiç bir zaman çok fazla duygusal biri olmamıştı meslek hayatında ama bu sevimli kız sanki kendi çocuğuymuş gibi kalbine girmiş ilkimin bir an önce iyileşe bilmesi için sınırlarını defalarca zorlamıştı.

Şimdiyse geriye tek kalan ilkimin hayata tekrar gözlerini açması ve sağlığına kavuşmasıydı.

Omuzlarım düşük bir şekilde hastahaneye vardığım da yorgunluktan ölmek üzereydim.

Son bir yıldır her gün defalarca bu hastahaneye gelmekten bıkmama rağmen kardeşimin bir an önce uyana bilmesi için dua etmekten asla vaz geçemiyordum.

Biz hiç bir zaman çok şanslı iki kız kardeş olamamıştık.

Annemiz bizi doğurarak öldüğün de hayata bir numara yenik merhaba demiş yine de asla pes etmemiştik.

Sonuçta annemiz yoktu belki ama bizi sımsıkı saran ilkimi ve beni her şeyden koruyan çok sevdiğimiz bir babamız vardı.

Kendimize ait sıcak bir evimiz sevgi dolu bir ailemiz vardı. Yaşadığımız tüm bu olumsuzluklara rağmen hayatta dimdik dura biliyor güçlü ola biliyorduk.

Ama her şeyin tekrar tepetaklak olması çokta güç olmamıştı babamız daha ben on iki yaşındayken kalp krizi geçirmiş ve ellerimizden kayıp gitmişti.

ilkim daha altı yaşındaydı üstelik ..

İşte o an anlamıştım bu hayatta ilkimden başka tutunacak hiç bir şeyim kalmamıştı sadece ilkim ve ben vardık artık.

Çok şükür ki maddi durumumuz hiç bir zaman kötü olmamış ilkim ve ben sokaklara düşmemiştik.

Çok küçük bir yaşta büyümek zorunda kalsam da yıllarımı kardeşimle çok mutlu bir şekilde geçirmeye devam etmiştim.

Ama bu lanet olası kaza ilkimi bir yıldır benden alıkoyuyordu. Son bir yıldır ilkimin tedavi masraflarına yatırmak zorunda kaldığım parayla birlikte kenardaki bütün birikimlerimiz çöp olmuş elimizde babamızla mutlu bir çocukluk geçirdiğimiz evimiz kalmıştı sadece geriye ..

Artık eskisi gibi rahat bir yaşamımız olmasa da kardeşim iyi olduğu sürece her şeye değerdi.

Sonunda gözlerimi yavaşta olsa aça bildiğim de kendimi bembeyaz duvarların arasında bulmuştum. 

Ben neredeydim böyle ve neden burası bu kadar ağır kokuyordu ?

Yaşlı doktor ilkimi kontrol etmeye tekrar geldiği anda gözleri ışıldar olmuştu. Sonunda genç kız o güzel yeşil gözlerini açmış merakla ona ve etrafına bakıyordu.

İlk bir kaç saniye sessizce birbirine bakan ikiliyi büyük bir sevinç çığlığı kendine getirdiğin de ikisinin de bakışları sevinç göz yaşlarını döken elife dönmüştü.

Sonunda diyordu elif bir yandan ağlarken diğer yandan nasıl oluyorsa gülüyor çocuk gibi etrafına sevinç saçıyordu.

Sonunda ilkimim uyandı hey ahali duyduk duymadık demeyin benim güzel kardeşim uyandı derken küçük bir kıza benziyordu adeta.