Karanlıktan gelen aşk !

İçimdeki düşman !

Bulut sıkıntı içinde ateşin çalışma odasına girdiğinde patlayacak bombaya çoktan hazırlıklıydı. Bu sefer ateş onu kesinlikle hiç acımadan öldürecekti.

Bir ay önce taşındıkları yeni evlerinde her şey mükemmel giderken yalnızlığın tadını çıkarmışlardı ikili.

Şimdiyse gökten düşmüşcesine yan taraflarındaki masalsı evde iki kadının yaşadığını öğrenmek bulutu bile germişken ateş bunu öğrendiğin de bulut kaçacak yer arasa iyi olurdu.

Ama anlamıyordu işte genç adam .. Bu evi tutarken özellikle dikkat etmemiş miydi çevresindeki insanlara.

Yoktu işte bulut ne kadar düşünürse düşünsün haklı olduğunu biliyordu.

Ateş geçmişte yaşadığı acı dolu hatıralardan sonra özellikle tüm kadınlara düşman olmuş onlardan sebepsizce nefret etmişti.

Bulut bunu her ne kadar saçma bulsa da arkadaşına hak veriyordu. Biraz da bu yüzden bu evi tutarken çok fazla dikkat etmiş yalnız yaşayan kadınların oturduğu semtlerden özellikle uzak durmuştu.

Ama lanet olsun hemen yan evlerin de daha yüzlerini bir aydır bir kez bile görmediği iki kadın oturuyordu ve biliyordu ki ateş kafayı sıyıracaktı.

Hadi ama elif .. izin ver artık.

Neden anlamak istemiyorsun ilkim derdim hayatına karışmak seni kısıtlamak değil. Zaten ben de öyle bir insan değilim .

Eee o zaman bırak beni de gideyim !

Anlasana korkuyorum. Sana yeniden bir şey olmasından seni yeniden kaybetmekten deli gibi ürküyor bu yaralı yüreğim. 

İlkim elifin buğulanan mavi gözlerini gördüğünde içi öyle bir acımıştı ki bir an başına ne gelirse gelsin gitmekten vaz geçmeyi bile düşünmüştü.

Yemin ederim abla en fazla üç saatliğine gideceğim sonra da sana ve evimize koşa koşa geri döneceğim hatta bak ne diyeceğim bu gece abla kardeş beraber bile yata biliriz.

_ neden bu kadar gitmek istiyorsun peki .. Dahası nereye gideceksin ??

İşte şimdi yanmıştım .. ablama ne diyecektim ki.
Ah yaşlı doktor ah senin yüzünden daha nereye gideceğimizi ben bile bilmiyorum

ablama nasıl cevap vereyim.

Sakin ve mantıklı konuşmam gerektiğini biliyordum yoksa elif beni kelepçelemek zorunda kalsa bile dışarı göndermezdi.

Derin bir nefes aldıktan sonra aklıma gelenleri sakince anlatmaya başlamıştım bile.

Bak abla biliyorum benim için çok endişeleniyorsun ve inan ben de kendim için yeterince korktum. Seninde anlattığın gibi ne geçmişimi hatırlıyorum ne de diğer insanları. 

Ama lanet olsun bir kez olsun kendini benim yerime de koya bilir misin ? Uzunca bir süre hastahane de yattıktan sonra sonunda oradan kurtulduğumuzda direk evimize geldik ve evet allah biliyor evimizi çok seviyorum.

Burayı ne kadar seversem seveyim içimde oluşan duygulara da engel olamıyorum işte.

Sanki hastahane beni içine hapsetmiş koca bir kapandı ... Oradan sonunda kurtuldum senin sayende ve seni de çok fazla seviyorum.

Olmuyor ama elif sanki burası da beni içine hapseden yeni bir kapan gibi ve ben ne kadar debelen semde bir türlü çıkış yolunu bulamıyorum. İşin daha da üzücü olan tarafı da ne biliyor musun ?

Çıkış yolunu ararken iyicene kaybolmaktan daha da derinlere dalmaktan ve bir daha hiç bir zaman eski ben olamamaktan ödüm kopuyor dediğim de ne zaman ağlamaya başladığımı fark edememiştim bile.
Allah beni kahretmesin ilkim haklıydı ben ne yapıyordum böyle küçük kelebeğime.