Rüyalarımdaki araf !

48 36 0
                                    

Belki de yanlış yapıyordum .. Hermes ilk önce ondan ders almam gerektiğini ısrarla söylemişti. 

Ama allah kahretsin ki benim de başka bir şansım yoktu işte ..

O küçük kıza tüm gücümle yardım etmek zorundaydım.Yoksa annesi de o şerefsiz tarafından acımasızca öldürülecek ve yine kötüler kazanacaktı !

Bunun verdiği cesaretim sayesinde .. bu diyara geçtiğim andan itibaren karşıma hala çıkmayan o küçük kızı tüm gücümle çağırmaya başladığım da .. tek derdim bir an önce gerekli bilgileri öğrenip ardından ona yardım ede bilmekti. 

Dakikalar olmasına rağmen maalesef hala karşıma çıkmayan küçük kız için endişelenmeye başladığım da kendime inanamıyordum.

Sonuçta o küçük bir kızdı .. Endişelenmek her normal insanın yapa bileceği bir şeyken .. benim durumumda olan biri için komik bir duruma dönüşe biliyordu.

Ben şu an resmen ölü olan küçük bir kız için endişeleniyordum .. Şu halimi ablam görse sanırım bana poposuyla güle bilirdi.

Kendi düşüncelerime o kadar dalmıştım ki önümde yavaşça belirmeye başlayan küçük ruhu fark edemiyordum bile.

Bir kaç saniye sonra ben fark edemesem de bedenim karşımda biri olduğunu hissetmiş gibi bana sinyaller göndermeye başladığın da ... başımı tedirginlikle karşımdaki kişiye çevirmiş ve karşıma yine o küçük kızın çıkması için binlerce dua etmeye başlamıştım.

Neyse ki şükürler olsun karşımda ki aynı kızdı ..

Sadece şu an biraz daha kaybolmuş ve solgun görünüyordu. Üstelik şu an da onda bir gariplik vardı ama ne ?

Çok korkunç görünse de .. artık ondan korkmadığım için ona doğru bir adım yaklaştım da .. oda aynı şekilde benden bir adım uzaklaşmış ve  konuşmadan kuyuyu andıran gözleriyle bana bakmaya başlamıştı.

Neden benden kaçıyorsun küçük kız ? Buraya sırf sana yardım ede bilmek için geldim ..

_ te, teşekkür ederim .... kur, kurtarıcım ....

_ ama benden uzak dursan senin için iyi olur !
Anlat bana .. biliyorum konuşmakta zorlanıyorsun .. ve canın yanıyor. Hatta daha da kötüsü bedenin de azıcık olan enerjin de yok oluyor.

Ama öğrenmeliyim anlıyor musun ! Senin ve annenin isminiz ne ? 

_ be, benim adım elif ....

Karşımdaki küçük kızın ismini öğrendiğim an sanki tüm vücudumu elektrik çarpmış gibi irkilmiştim kahretsin ablamla aynıydı ismi.

Bir an karşımdaki kişinin kendi ablam olduğunu düşündüğüm de .. tekme yemiş gibi irkilmiş ve daha da hırslanmıştım.

Peki annenin ismi ne elif dediğim de .. gözlerim den yaşlar gelmeye başlamış. O adamı bir an önce bulup evire çevire dövmeyi istiyordum.
Annesinin ismini sorduğum da .. solgun yüzünde ufak bir buse oluşan elif .. canının çok yanmasına rağmen sanki binlerce kez annesinin ismini söyleye bilecek kadar güçlü görünüyordu.

_ melek demişti bir çırpıda ..

Sanki öldüğü andan itibaren binlerce kez o ismi tekrarlamış gibiydi .. sanki hiç canı yanmamış gibi ....

Son bir sorum kaldı canım. Bir kaç dakika dinlendikten sonra cevap ver .. canının daha fazla yanmasını istemiyorum.

_ lüt, lütfen acele et ... çok az gücüm kaldı her an yok ola bilirim !

Karanlıktan gelen aşk !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin