İsimsiz kız !

51 37 0
                                    

Olan her şeyi .. sonunda hermes ve yaşlı doktoruma anlattığım andan itibaren. Nihayet derin bir nefes ala bilmiştim.

Bu yaşadıklarım benim için hem yeni hem de çok zor şeylerdi.

Kendimi her ne kadar güçlü olduğuma inandırmaya çabalasam da .. biliyordum ki o kadar da güçlü değildim.

_ peki bu küçük kızın ismi ne ilkim ?

Hermes' in derin ve buğulu sesini duyduğum an aklımdaki derin düşünceleri bir kenara atmaya karar vermiş ve o küçük kız için adalet arayışına çıkmıştım bile.

Bir kaç saniye tüm konuşmalarımızı aklımdan geçirmiş olsam da .. lanet olsun ki sonunda o küçük kızın adını bilmediğimi fark etmiş ve telaştan yerim de duramaz olmuştum.

Benim iyicene telaşlanmaya başladığımı fark eden yaşlı doktorum .. yavaşça oturduğu koltuktan  kalkmış ve bana doğru ilerlemeye başlamıştı.

Bense bir sağa bir sola hızla ilerliyor olan her şeyi tekrar, tekrar düşünüyordum.

Allah kahretsin ki sonunda gerçekten de o küçük kızın adını bilmediğimi fark ettiğim an neredeyse olduğum yere yığılacaktım.

Bu nasıl bir durumdu böyle ? O küçük kıza yardım etmek için delirsem de elimden hiç bir şey gelmiyordu ..

Çünkü elim de sadece o şerefsiz öğretmenin adı vardı ..

Ne o zavallı küçük kızın .. ne de o aziz denen şerefsizin yeni kurbanının ismini bilmiyordum ? En acı tarafıysa .. bir an önce öğrenemezsem o küçük kız gibi annesi de bu hayata haksızca gözlerini yumacak ve haksız yere ölecekti.

Düşündüklerimle daha fazla ayakta kalamayacağımı hissettiğim an kendimi yığılmamak için zorlar olmuştum.

Sonunda yanıma ulaşan yaşlı doktorum büyük ve yumuşak elleriyle bana sarıldığı an sanki tüm sıkıntımı hissediyor gibiydi.

_ sakin ol sevimli kız .. biz senin yanındayız !

Yaşlı doktorumun söylediği sözler yığılmamak için verdiğim tüm mücadelemi çökerttiğinde .. bedenim beni dinlemez olmuştu ve artık şeref beyin kolları sayesin de ayakta dura bilir hale gelmiştim.

Gözlerimden akan yaşlara bir türlü engel olamıyordum .. Ben çok aptal bir kızdım.

Ona nasıl adını sormazdım ki ?

Üstelik beni kurtarıcısı olarak gören küçük bir kıza adını bilmeden nasıl yardım ede bilecektim ?

Yaşlı doktorum sayesin de hermes' in karşısın da ki koltuğa otura bildiğim de .. yaşlı kahinin yüzüne bakmaya dahi yüzüm yoktu.

Bir süre sessize beni izleyen hermes .. sonunda yumuşacık bir ses tonuyla seni dinliyorum çocuğum demiş ve tüm dikkatleri kendi üzerin de toplamıştı.

Gözümden akan yeni bir yaşla birlikte sonunda hermes'e baka bildiğim de ..  üzgün gözlerle adını sormayı unuttum demiş ve aptallığıma sürekli söver olmuştum.

O zaman biz de öğreniriz .. bunda bu kadar üzülecek bir şey yok ki sevimli kız dediğin deyse yüzünde bilge bir gülümsemeyle bana bakıyordu .. ve o an nasıl olduğunu anlayamasam da tüm endişem buhar olup uçmuştu sanki.

Na, nasıl diye bildiğim de gözlerim mutlulukla ışıldıyor sevgiyle hermes'e bakıyordum.

Bak sevimli kız .. sana daha önce de anlatmıştım. Senin güçlerin inan bana çok özel güçler.

Karanlıktan gelen aşk !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin