Karanlıktan gelen aşk !

kayıp geçmişim !

10 gün sonra ...

Bak canım bu doğum günüm de bana yapmaya çalıştığın o berbat pasta. O gün o kadar çok eğlenmiştik ki anlatamam. Hele de saatlerce uğraşarak yapa bildiğin pasta günün konusu olmuş kimse tadına bakmaya cesaret edemese de günün olayı mükemmel pastam dı.  Peki sana hiç tanıdık gelen bir fotoğrafımızı gördün mü ilkim ?

Sabırlı olmam gerekiyordu biliyordum sonuçta bu kadın bana geçmişimizi ailemizi günlerdir bıkmadan usanmadan anlatmaya çabalıyordu. Ama hayır hiç bir şeyi hatırlayamıyordum işte.

_ üzgünüm elif .. bende hatırlamak istiyorum. Seni hatırlamayı hayatımı hatırlamayı her şeyden çok istiyorum ama olmuyor. Ne zaman hatırlamaya çabalasam başıma şiddetli ağrılar giriyor sanki hiç tükenmeyen bir boşlukta savruluyor gibiyim.

Elif ilkimi üzmeye başladığını anladığı andan itibaren konuyu uzun bir süreliğine kapatmıştı.

Çok şükür kardeşi hayata geri dönmüştü.

Uzun bir süre komada kaldığı için bütün tahlilleri son kez yapılmış ve tekrar sağlıklı bir şekilde yürüye bilmesi için fizik tedaviye başlanmıştı bile.

 İlkim İlk başlarda yemek yemede zorlansa da kardeşine sabırla yardımcı olmaktan başka bir şey düşünmeyen elif gündüzleri kaffelerde part-time çalıştıktan sonra koşarak ilkimin yanına geliyor bütün gece kardeşiyle ilgileniyordu. 

Oda en az ilkim kadar zorlansa da önceliği her zaman küçük kardeşiydi. Bu gün hastahane deki onuncu günlerini doldurmuşlardı.

Sadece üç gün daha hastahane de kalmaya devam ettikten sonra nihayet evlerine gide bileceklerdi.

Elifin gözlerindeki mutluluk ışıltıları ne yazık ki ilkimin gözlerinde kesinlikle yer almıyordu.

Tekrar gözlerini açtığı günden itibaren kimselere anlatamasa da tekrar gözlerini kapatmaktan deli gibi ürküyordu.

Nedenini bir türlü anlayamasa da ne zaman uyuya kalsa neredeyse çığlıklarla uyanmaya başlamıştı.

Geceleri kabuslarından bile daha ürkütücü varlıklar ona sesleniyor dertlerini yüksek sesle haykırıyorlardı yüzlerini görmek için defalarca uğraşmasına rağmen sadece derinden ve boğucu seslerini duyuyor nefes nefese uyanıyordu.

Ateş bey sizce de bu adamın evini elinden almak fazla acımasızca değil mi ?

Saçmalama bulut ben adamın evini zorla elinden almıyorum ki bu aptal daireye milyonlarca lira yatırdığımızı sen de çok iyi biliyorsun. Hem sana kaç kere dedim bana ateş bey deme biz arkadaşız.

Çalışırken her zaman ateş bey siniz. İyi de sen de en az benim kadar bu işlerin içindesin hatta benim iş ortağım sın o zaman neden ısrarla bana ateş bey demekten vaz geçmiyorsun yahu.

Bulut sabahtan beri ilk kez çocukluk arkadaşına içten bir gülümseme armağan etmişti.

Oda biliyordu ateşe ateş bey demesi çok saçmaydı ama ateş onun çocukluk arkadaşı da olsa yaptığı bazı işler buluta çok acımasızca geliyordu.

Arkadaşı yıllar içinde çok fazla değişmişti gözünü para hırsı bürümüş hayatı kazanmak ve kaybetmek arasında yer alır olmuştu.

Bir zamanlar en az bulut kadar duygusal ve iyi kalpli olan ateş şimdilerde etrafındaki insanlara sadece yolunacak tavuk gözüyle bakıyor işin tuhafı sürekli kazanıyordu.