RÜYA《Prekognisyon 1.Seri》[Tamamlandı]

>Bir Sebebi Olmalı<

"ÖLMEK İÇİN HEP YETERİNCE ERKENDİR VE DAİMA FAZLA GEÇ"

*Charles Bukowski*

***Murat***

Ali yanıma gelip ihbar var dediğin de bir an durdum. Seri cinayete yeni biri eklendiği düşüncesiyle, Ali derin nefesler alırken ben karakola doğru yürümeye başlamıştım.

"Yeni bir cinayet mi? İhbar asılsız olabilir mi?"Ali yanıma gelip benimle birlikte hızlı adımlar atarken konuşmaya başladı.

"Sanmıyorum komiserim yeni olmuş. Ambulans olay yerine gittiğinde yaşıyormuş fakat kurtaramamışlar." Ali anlatırken karakola girmiş devriye için kalan memurlara hitaben konuştum.

"Hazırlanın beş dakikaya çıkıyoruz. Ali yanıma gel!" Dediğimde Ali yanıma geldi memurlarda hazırlanmaya başlamıştı, Ali anlatmaya başladığında memurlarda yanımıza geldi hep birlikte karakoldan çıktık

"Görgü tanığı varmı? Nasıl Olmuş" Ali olumsuz bir şekilde kafasını iki yana sallarken devam etti.

"Ara sokak komiserim barlar sokağı. Oradan geçen iki kişi sesleri duyduğunda fark etmişler,Hemen ambulans ve polisi aramışlar olay yerinde bekliyorlar." Dediğinde arabayı çalıştırdım. Karakola uzak olmadığı için kısa zamanda olay yerine gelmiştik,arabayı park edip hızla polis şeridi olan yere yürüdüm. Kadının öldürüldüğü yer kan içindeydi, nasıl bu kadar vahşi olunur bu kanıtıydı. Olay yeri inceme ve savcı geldiğinde bende etrafda toplanan meraklı toplumdan bir kaç kişiyle konuştum. Maktulü bulan kişilere bir kaç soru sorduktan sonra ifade için karakola göndermiştim. Etrafa göz gezdirdim, kamera yok ara sokak olduğu kamera olmadığı için burda pusuya yatmış olabilirdi katil.

Olay yerinde işimiz bittiğinde karakola döndüm muktulü bulan kişilerin ifadesini aldıktan sonra serbest bırakmıştık. Yarın uzun bir gün bekliyordu bizi önce cinayetin işlendiği yere gidip olabilecek herkesle konuşup o gece neden orda olan birilerini bulmaya çalışacaktım Ali den mobese kayıtlarını istemiş kendime sert bir kahve almıştım. Bir saat sonra Ali mobese kayıtlarıyla odama geldiğinde tek tek gözümü kırpmadan izlemiştim. Sabaha doğru beş gibi uyumam gerektiğini düşünüp odamdaki koltuğa yöneldim. Sağlam kafa sağlam vücutta olur uykumu alıp sabah dinç bir şekilde çalışmam gerekiyordu. Koltuğa uzanıp gözlerimi kapattım.

*************

Sabah başımda konuşan Efe nin sesiyle uyandım. Uyandığımı görünce elindekileri masaya bırakıp bana döndü.

"Günaydın komiserim uyandırmak istemezdim. Ama görmeniz gereken bir görüntü var." Koltukta oturur pozisyona gelip elimi saçlarımdan geçirdim bir süre öyle durup uykumun açılmasını bekledim. Daha sonra ayağa kalktım ve masama doğru yürümeye başladım.

"Günaydın saat kaç?"

"07:45 komiserim." Gözlerimi Efe ye çevirip

"Neden bu saatte burdasın? Ne zaman geldin de dün geceki olayla ilgili bilgi topladın?" Başını yere eğip

"Yedi de geldim komiserim. Ali yle konuştuk dün gece aslında o zaman gelecektim Ali kızacağınızı söyleyince gelmedim." Bu sene ilk senesiydi bu yıl ataması olmuştu. Yanımda çalışmaya başladığı henüz dört ay olmuştu. Yorulmadan gecelere kadar çalışır, bir kere itiraz etmezdi. Başımı olumsuz bir şekilde iki yana salladıktan sonra sandalye mi çektim ve Efe nin söylediği görüntüyü izlemeye başladım. Saat gece 21:47 gösteriyor yani ölümünden iki saat öncesiydi. Kafe bar olan bir mekandan çıkışı vardı, maktül ordan çıktıktan sonra izleyeme devam ettim görüntüleri. Katili onu o zaman izlemeye başlamış olabilirdi ama bu sadece bir ihtimal.