>Yaşam Ve Ölüm<

2.2K 236 40
                                    

Merhabalar

Son bölümde Defne kaçırılmıştı bakalım neler olacak

Keyifli okumalar..

"Acı duyabiliyorsan Canlısın..
Başkasının acısını duyabiliyorsan İnsansın.."

Lev Tolstoy

***Murat***

Amirimin verdiği emirden sonra oradan çıkarak birlikte kurduğumuz ekibe doğru ilerledik,

"Efe nerde?"

"Tuba'nın yanındaydı amirim, İzlendiklerini gördüklerinde izleyeni peşine düşmüş Efe ama elinden kaçırmış, Defne'yi aradığımda ulaşamayınca tahmin ettiğimiz gibi olduğunu anladım." Başıyla onaylarken ekiplerin yanına gelmiştik bilgisayarın başında duran Ömer'e yaklaşıp

"İzlemeye aldınız mı?"

"Evet Komiserim şehirde ilerliyorlar sabit bir sinyal alamadık hareket halindeler."

"Amirim ben çıkıyorum gittiği yöne doğru gideriz sizde buradan gittiği yere göre bizi yönlendirirsiniz, bu manyağın ne yapacağını kestiremiyorum Defne o araba durduğun da öldürüle bilir." Başıyla onaylarken

"A ekibini yanına al hazırlıklı olmalıyız." Dediğinde ekibe dönerek.

"Hazırlanın çıkıyoruz." Dedim ve hızlı adımlarla Emniyetten ayrıldım.

Yaptığımız toplantıda hedefin sürekli şaşırtıldığını, asıl hedefi bilemeyeceğimizi söylemiştim, daha sonra yapılan toplantıda ise asıl hedefin Defne olduğuna emin olduğumu söylediğimde Amirim emin olamayız demesine rağmen ısrar etmiştim.

Amirim iki kızında hayatını tehlikeye atamam demesiyle izleme cihazı takmalarını söylemişti, kızlar bunu bilirse kendini açık edeceklerini bildiğimiz için. Tuba'nın boynundan hiç çıkarmadığı kolyesini gece çıkardığı sırada  alarak  Defne'ye ise benim aldığım bilekliğe izleme cihazı yerleştirmiştik. Şimdi ise onun yardımıyla nerde olduğunu anlaya biliyorduk, arabaya binerek çalıştırdığım sırada telefon sesiyle cebimde olan telefonu çıkardım Tuba..

"Müsait değilim Tuba." Ağlamaklı sesi duyuldu Tuba'nın

"Murat korktuğum şey olmamış olsun lütfen."

"Anlamadım ne oldu?"

"Murat Defne'yi aradım ulaşılmıyor, o güvende değil mi?" Sıkıntıyla nefesimi dışarı verip

"Efe nerde Tuba?"

"Yanımda."

"Ona ver telefonu."

. "Sesi açtım duruyor seni ne oldu Murat anlat."

"Defne yok, tahmin ettiğimiz gibi şaşırtma onu almış." Tuba sesli bir şekilde Ağlarken Efe'nin sesi duyuldu.

"Komiserim Tuba'yı eve bırakıp size katılacağım." Demiş ve telefonu kapatmıştı, bir süre sonra telefon çaldı beklemeden yanıtladım

"Şehir dışına çıktı aranızda yarım saatlik bir mesafe var Murat hızlanmanız gerekiyor,dikkatli olun." Demiş ve kapatmıştı daha sonra yer ile ilgili konum bildirimi geldi, gaza bastım arkamdan gelen resmi iki araçta gaza bastığında daha hızlı ilerledim. Yol gittikçe ıssız hale geliyordu, aklıma gelenleri düşünmek istemesemde aklımdan çıkmıyordu,oraya gittiğimde Defne'yi nasıl bulucacağımı bilmiyorum, ihtimaller canımı sıkıyordu.

RÜYA《Prekognisyon 1.Seri》[Tamamlandı] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin