>Yeni Bir Ölüm<

2.2K 235 14
                                    

Merhabalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Merhabalar

Keyifli okumalar.

***Defne***

Başımı kaldırmadan sessiz bir şekilde ağlayarak ellerimle uğraşıyordum, yatağın yan tarafına biri oturmuştu bakmadım, ellerimden ayırmıyordum gözlerimi sonra saçlarımda hissettim ellerini ardından kendine çekip sarıldı.

"Ben yanındayım Defne sarılmak iyi gelir."Demişti yüzüne bakmadan sıkıca sarıldım Esma'ya, bir süre sonra Murat dönmüş odaya girerek direk dolaba yönelmişti, yataktan çıkarak yanına ilerledim.

" Nereye? "

"Emniyete gideceğim bir şeyler bulmaya çalışacağım en azından iki saatimiz var." Demişti

"Bende geliyorum, belki bir ipucu buluruz." Kollarımı tutarak yatağa doğru götürüp oturttu tekrar.

"Hiç bir yere gelmiyorsun, kaç gündür bu adamdan koruyoruz sizi, şimdi seni bu şekilde tehlikeye atamam." Kafamı iki yana salladım.

"Hayır hayır sadece seninle gelmek istiyorum kamera kayıtları falan bir şeylere bakarken belki bir şey bulurum."

"Defne karanlık kapalı odalar gördün burayı bulmamız imkansız zaten, biz şimdi kadını değil katili arıyoruz. Çünkü seninde farkında olduğun gibi bulabilirsek sadece deniz kıyısının neresi olduğunu bulma ihmalimiz var, yani şimdiye katil o kadını öldürmüş izlerini temizliyordur." Dediğinde öylece Murat'a bakmaya başladım, ayağa kalkarak

" Üzgünüm Defne ama kurtarmak için elimizden bir şey gelmez ama katili yakalarsak başkalarını öldürmesine engel olabiliriz." Demişti başımla onayladım.

" Beni ara mutlaka arayamazsın da mesaj." Dolaptan aldığı kıyafetlerle birlikte odadan çıktı, bende Esma ile salona geldim çok geçmeden Murat banyodan çıktığında ikimiz birlikte Murat'a ilerledik. Önce Esma'yı saçlarının arasından öptü ardından benim.

"Kapıyı kilitle hiç bir şekilde açma aşağıda nöbet tutan polis dahil olduğunu söylese açma." Dedikten sonra ayakkabılarını giyerek kapıdan çıktı Murat'a yaklaştım.

"Kendine dikkat et." Gözleri beni buldu elini yanağıma koydu 

"Ağlama." Ağladığımın farkında bile değildim Murat söyleyene kadar.

"Öldü." Derin bir nefes alıp

"Düşünme Defne hadi güzelim sen geç salona ben geleceğim, kapıyı kilitle." Dedikten sonra merdivenlere yöneldi bende kapıyı kapatarak kilitleyip salona ilerledim pencerenin kenarında durmuş dışarıyı izleyen Esma'ya yaklaştım, eminim beni düşünüyordu. Onun gibi yaparak gidip yanında durdum ellerimi göğsümde bağlayıp

" Ne istiyorsan sorabilirsin." Sözlerimle bakışları beni bulmuş ardından dışarıyı izlemeye devam etmişti. Murat telefonda konuşarak koşar adım arabaya giderken izledik birlikte Murat uzaklaşırken Esma bana dönüp

RÜYA《Prekognisyon 1.Seri》[Tamamlandı] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin