RÜYA《Prekognisyon 1.Seri》[Tamamlandı]

>Final~Son Mu? Yeni Bir Başlangıç Mı?<

Merhabalar :)

Malesef ki bir kitabın daha final bölümüne geldik finaller beni biraz zorluyor kitaplarımdan ayrılmak istemiyorum galiba :)

Umarım beğeneceğiniz bir final olur.

İyi okumalar 🌼

"Sonra bir şeyler olur adını koyamadığın ve artık eskisi gibi olamazsın.. "

"Charles Bukowski"

***Defne ***

Bazen sadece yaşarsın..

Bazen ise yaşadığın şeylere bir neden bulamazsın..

Neden diye sorduğunda cevapsız kalır her bir söz..

Ama birgün öyle birşey olur ki neden yaşadığını ve neden bazı şeyleri yaşamak zorunda kaldığını anlarsın..

Ben bunu anladım her son gerçek bir son değildir.

Özgür'ün yanımdan ayrılmasıyla herşey bitti derken,biraz sonra önce silah sesi duydum korkuyla bütün bedenim sarılırken Ağlamaya başladım. Daha sonra seranın diğer tarafında açılan kapıyla hareketlilik fark ettim, göz yaşlarımın arasından dikkatlice baktığımda. Çiceklerinin arasında ilerleyen Murat'ı gördüm,bulmuştu beni..

Ardından çiceklerin arasında olan fanusa yaklaşmış bir süre orda durmuş daha sonra yanına gelen birinin sözleriyle benim olduğum yere bakmıştı. Sonra hızla, olduğum yere doğru yaklaşmaya başlamış ardından yanıma gelmişti, beni ekiplere teslim ederek yanımdan uzaklaşmıştı.

Korkuyordum her bir zerreme kadar korkuyordum, onu yakalayamamalarından korkuyordum, ekip arabasında otururken gözlerimi kapatmış başımı ellerimin arasına almıştım.

Sesler yükseldiği zaman başımı kaldırarak eve baktım  hareketlilik olduğunu gördüm sağlık ekipleri eve giriyordu.

Daha sonra sedyede Özgür ve kolunu tutarak kapıdan Efe çıkmıştı, Murat yanıma gelerek önce sarılmış ardından oradan ayrılmıştık.

Murat, Amirine benim bugün dinlenmem gerektiğini daha sonra ifade için kendisinin getireceğini söyleyerek beni eve bıraktığında yolda anlatabildiğim kadarını anlatmıştım Özgür'ün bana anlattığı her şeyi, kanım donmuştu onun anlattıklarıyla. Murat da her ir sözümde yansıtmak istemesede gerilemişti.Eve geldiğimiz zaman üç kişinin bizi koruyacağını söyleyerek yanımdan ayrılmak için arkasını döndü ben arkasından öylece bakarken aniden bana dönerek kendine çekip sarıldı.

"Çok korktum, sana bir şey olacak diye çok korktum." Bende sarıldığımda

"Bende çok korktum." Dediğimde Murat benden uzaklaştı yüzümü ellerinin arasına aldığında aklıma geleni sordum

"Benim anlamadığım o kadar zaman peşinde olup bulamazken nasıl buldunuz?" Sorumla yüzümdeki elini çekmiş ardından bileğimi tutmuştu.

"Kusursuzdu ama zaafı oluşmuştu, sen mi Tuba mı bilmiyorduk o yüzden bu bilekliğe izleme cihazı yerleştirildi Tuba'nın boynundan hiç çıkarmadığı kolyesine de yerliştirdik ikinizden birinin kaçırılmasıyla izleye bilecektik." Dediğinde gözlerimi kapattım.

"İyiki seninle karşılaştık ve yanımda oldun Murat." Dedikten sonra tekrar sarıldı saçlarımın arasından öperken

"Her şey bitti artık, hadi Tuba'nın sana, senin ona ihtiyacın var." Demiş ve gitmişti bende merdivenleri çıkarak kapıya geldiğimde zile basıp bekledim kapı anında açılırken, Tuba beni gördüğü an sarıldı.