RÜYA《Prekognisyon 1.Seri》[Tamamlandı]

>Sana Bir Şey Olmasından Korkuyorum<

Merhabalar...

Uzun bir aradan sonra yeni bölüm:)

Bu bölümde cinayet ve rüyalara biraz ara verdim artık itiraf gelsin ama değil mi?

Sizi bölümle yalnız bırakıyorum Keyifli okumalar:)

***Defne***

Murat kırdığı parçaları toparlamayı başarmıştı, kabul ediyordum artık Murat bende başka bir yer edinmişti,peki ya ben onun kalbinde yer edine bilmiş miydim? Özgür'e bu kadar sinirlenip bana kızması kıskandığı anlamına mı geliyordu? Sessiz bir şekilde sahilde yürüyüp arabaya geldiğimizde bende aklımdaki düşüncelerden çıktım Murat gülümseyip arabanın kilidini açtığında ikimizde bindik. Murat ellerine nefesini üfleyerek klimayı çalıştırdı ardından bana dönüp

"Çok soğuk hasta olmak istemeyiz!" Dedikten sonra

"Birazdan ısınırız ama istersen bir kafeye gidelim." Omuz silkip

"Burası iyi,rahat anlatırım." Dediğimde başıyla onaylayıp

"Dinliyorum." Bende Murat'ın yaptığı gibi ona döndüğümde de konuştuğumuz herşeyi tek tek anlattım.

Pamira'nın cesetlere dokunduğunda ölüm anına gittiğini öğrendiğinde çok şaşırmış o acıyı yaşamak zor olsa gerek demişti. Ve adalet her zaman yerini bulmuyor sözünü de doğrulamıştı, Pamira'nın bir gün birlikte yemek yiyelim dediğini söylediğim de kesinlikle çok iyi fikir olduğunu söylemişti, görüşe göre fazlasıyla ilgisini çekmişti Pamira Murat'ın.

"Nereye daldın böyle?" Yan tarafıma döndüğümde elinde çayla bana bakan Murat'ı gördüm geldiğini duymamıştım. Omuz silkip

"Dalmışım." Elindeki çayı bana uzatıp arabaya bindi kapıyı kapatıp tekrar bana döndü. Benim anlattıklarım bittiğinde Murat içimiz ısınsın diyerek çay almaya gitmişti,gözlerini kısıp bana baktıktan sonra

"Sen iyi olduğuna emin misin?" Başımla onaylayıp avucumun icine aldığım bardağı dudaklarıma götürdüm. Bir yudum aldığım da Murat da bir yudum alıp

"Ohh çay gibisi yok içim ısındı bile," Dediğinde gülümsedim tam o sırada çalan telefonla çayı Murat'a verip çantamda bulunan telefonumu çıkardım.

Arayan Kızılım...

Beklemeden yanıtlayıp kulağıma götürdüm.

"Efendim kuzum." Dediğim de nerde olduğumu nasıl olduğu mu sormuş, ardından gece nerde kalacağımızı sorduğun da Özgür de kalmak ister korkusuyla Murat'a sormadan.

"Tuba'm Murat mutlaka bizde kalacaksınız, tehlikeli olabilir gözümün önünde olmanız gerekiyor diyor." Dediğim de Murat'a bakıyordum başıyla onayladı kendimi zoraki davet ettirmiştim, oysaki bir otele gideriz diye planlanmıştım ama şimdi otel desem Özgür burda kalmamızı istiyor diye bilirdi. Tuba kabul edip bir saate çıkacağını söylediğinde tamam dedikten sonra kapatmıştım. Murat'a dönüp

"Şey Murat be-" Gülümsedi

"Sorun değil Defne neden yaptığını biliyorum ve doğru olanda bu sizi bir yere bırakmazdım." Dediğin de minnetle baktım elinde bulunan çayı bana uzattığında aldım son yudumuda aldıktan sonra bardağı indirdim.

"Benimle konuşman gereken şey neydi?"

"Evinin etrafında ne kadar kamera kaydı varsa izlendi ama bir sonuç yok, sürekli başka kişilere devredilmiş çiçek, en az on parmak izi var ve bizim elimiz yine boş, benim sana sormak istediğim son zamanlarda bir tuhaflık sezdin mi? " Diye sorduğun da bir anda aklıma gelenle